De CT-evaluatiegroepen zijn in drie jaar tijd van een experiment uitgegroeid tot een door zowel studenten als docenten gewaardeerd systeem om de kwaliteit van het onderwijs op peil te houden. Elk studiejaar kent een eigen groepje studenten dat een aantal keer per trimester bijeen komt en de lopende cursussen bespreekt. Schort er iets aan een college, dan kan dat direct besproken worden met de betreffende docent. Met als groot voordeel dat de kritiek vaak al het volgende lesuur kan worden verwerkt. Waar de door vrijwel alle faculteiten toegepaste schriftelijke evaluaties vaak als mosterd na de maaltijd komen, kunnen problemen zo op korte termijn worden opgelost.
Keuring
De opzet van de 'signaalgroepen' waar TO komend studiejaar mee begint is een iets andere, al zijn de principes hetzelfde. Studenten onderwijskunde zoeken bij elk college vrijwilligers die de kwaliteit in de gaten willen houden. Gaat het daar slechts om een aantal vakken die als 'moeilijk' bekend staan of nieuw zijn, bij CT worden vrijwel alle colleges aan een keuring onderworpen.
'We zijn in 1991 op dezelfde manier als TO begonnen', zegt ir. P. Vleugelers, medewerker van de groep Onderzoek van CT-onderwijs. 'Maar dit werkt veel beter. Je kunt nu een groter deel van het onderwijs bestrijken met minder studenten. Het kost dus minder tijd.'
Het zijn vooral organisatorische problemen waar de evaluatiegroepen op inspringen. Overvolle collegezalen, een docent die geneigd is zijn sheets te snel van de overheadprojector te halen, slechtgedrukte dictaten. Volgens de onderwijsdeskundige van TO, drs. G. Carleer, is het systeem alleen geschikt om dergelijke kleine problemen op te lossen. Vleugelers bestrijdt dat. De afgelopen drie jaar is gebleken dat ook grotere, meer inhoudelijke problemen door studenten met succes aan de orde worden gesteld.
Gekelderd
'Er zijn heel belangrijke zaken ter sprake gekomen. Bij een college wiskunde bleek bijvoorbeeld dat de tentamenresultaten enorm waren gekelderd na de introductie van een nieuw boek. Studenten hadden daar grote moeite mee. Daarover is nu overleg geweest tussen docenten en studenten. Er is wederzijds begrip voor elkaars standpunten en er wordt nu hard aan een oplossing gewerkt. Met een schriftelijke enquête hadden we dit nooit naar boven gekregen.'
Waarmee Vleugelers natuurlijk niet wil zeggen dat het altijd lukt docent en studenten op één lijn te krijgen. 'Soms gaat het ook niet. Er zijn klachten over een bepaalde docent die we al jaren aankaarten, maar er gebeurt niets. De vakgroep blijft wat dat betreft toch autonoom.'
Toch kunnen ook docenten zich over het algemeen vinden in de methode, zegt Vleugelers. 'Ik heb niet de indruk dat ze zich op de vingers gekeken voelen. Het gaat ook om de manier waarop. We zeggen niet tegen de docenten: dit endat is fout. We zeggen: wat vind je ervan?'
Te spreken
Ook de studenten zijn zeer te spreken over het systeem, weet Caroline Bruinsma van het Studenten Overleg CT (SOCT). Met de kanttekening dat de methode niet altijd even vlekkeloos werkt. 'We hebben net vergaderd over de evaluatiegroepen en daar kwam naar voren dat problemen toch te vaak doorgeschoven worden naar het volgende jaar.'
Zowel Vleugelers als Bruinsma raden het CT-systeem van harte aan voor andere faculteiten. Met als voorwaarde dat er ook echt aan gewerkt wordt. Vleugelers: 'Het kost veel tijd, ik ben er toch zo'n honderd uur per jaar mee kwijt. Als je wilt dat het werkt moet je er heel erg achteraan zitten. Maar dat is het zeker waard.'
