Het volk

| Redactie

De ware Centrum Democraat spaart airmiles voor z'n buurman. De sympathisanten vinden we in de hoek van mensen die om het hardst riepen dat Perron Nul moest worden gesloten. Inmiddels is die gedoogzone dan inderdaad ontmanteld. Alternatieve opvang voor dakloze verslaafden is geblokkeerd; de alternatieve gedoogzone is de openbare weg. Het aantal straatdealers is toegenomen, de handel heeft zich verplaatst naar reguliere tramhaltes. Opgejaagd door een samenscholingsverbod zwerven de junks uit over de stad, trekken ze terug naar hun vertrouwde portieken. De overlast is er alleen maar groter door geworden, maar Perron Nul is dicht, en daar ging het tenslotte om!

Om dat nog eens bevestigd te zien heeft de gemeente Rotterdam een onderzoek laten uitvoeren onder haar bevolking, waaruit blijkt dat 49% van de ondervraagden het besluit tot ontmanteling steunt. Een maand eerder was dat percentage waarschijnlijk nog hoger! Wat hebben de Rotterdammers tegen Perron Nul? Een enkeling ziet het wellicht als een broedplaats van drugsproblemen, maar de meesten zullen toch wel hebben begrepen dat van een kopje koffie van een dominee nog nooit iemand junk is geworden.

Ik geloof dat het verzet tegen Perron Nul niet zozeer is gericht tegen het initiatief van dominee Visser op zich, maar meer direct tegen de verslaafde. De gedoogzone is daarbij niets meer dan de plek waar dat tuig verzameld zit - weliswaar uit het oog, maar helaas volop in de publiciteit. Wat dat betreft lijken de argumenten voor sluiting van Perron Nul sterk op die die het Nazi-regime ertoe bewoog de psychiatrische inrichtingen te ontmantelen. De rechts-extremistische fracties in de Rotterdamse Raad zullen het besluit dan ook niet in de weg hebben gestaan. Nu de junks nog afvoeren naar een concentratiekamp, en de gemeente weet zich verzekerd van een stevige support vanuit de bevolking.

Dat laatste blijkt ook een beetje uit de reacties op die andere vraag uit het onderzoek. Tegenover de 49% die gekant is tegen Perron Nul, staat 70% die tegen een alternatieve opvang in de eigen wijk is. Hoeveel Rotterdammers bezwaar maken tegen een junk in de eigen portiek, is niet gemeten. Niettemin concludeert de burgemeester dat de bevolking het gevoerde beleid steunt.

Deze knullige enquête illustreert mijn bezwaar tegen een volksraadpleging. De massa laat zich in haar hysterie snel verleiden tot uitspraken waarvan ze de gevolgen niet doorziet. En de bestuurder weet elke uitkomst die draai te geven dat zijn beleid erdoor wordt ondersteund. En anders doen we de peiling gewoon nog eens over. Nee, geef mij dan maar de dictatuur. Een autoritair bewind van een wereldvreemde idioot met het hart op de juiste plaats. Visser for president! En het volk weer aan de zegeltjes.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.