In tegenstelling tot wat de overheid had beoogd, heeft de studiefinanciering studenten uit lagere inkomens niet gestimuleerd om te gaan studeren. Dat blijkt uit de publicatie Profijt van de overheid, deel 3 van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Een officiële doelstelling van de wet op de studiefinanciering, die in 1986 is ingevoerd, luidt dat studiefinanciering de toegankelijkheid moet waarborgen en waar nodig verbeteren. Echter, de belangstelling van lage inkomens is sindsdien niet toegenomen.
Van het budget voor studiefinaniering kwam in 1983 16 procent terecht bij de onderste 40 procent van de inkomensgroepen. In 1981 was dat zelfs gedaald naar 14 procent. De hoogste inkomens profiteren veel meer van de studiefinanciering. De bovenste twintig procent ontving in 1991 liefst 40 procent van het geld voor studiefinanciering. In 1983 was dat nog slechts 30 procent.
Verrassend is de uitkomst niet. Uit diverse onderzoeken blijkt dat studiefinanciering tot 1991 nauwelijks een rol speelde bij de keuze om te gaan studeren. De opleiding van de ouders was veel belangrijker. Naar verhouding zijn in de periode 1983 - 1991 wel veel meer kinderen uit de middeninkomens gaan studeren. Volgens SCP- medewerker E. Pommer past dat binnen de trend dat steeds meer middelbare scholieren besluiten om te gaan studeren.
HOP, Pieter Evelein
