Het CvB heeft een discussienota geschreven over de nieuwe situatie na de MUB ('UT op weg naar de 21ste eeuw'). Hierin is voor studenteninbreng een minimale ruimte. In een aparte StudentenRaad wil het CvB de mening van studentenvertegenwoordigers aanhoren. Het CvB zal dan zelf wel beslissen of de studenten zinvolle opmerkingen hebben gemaakt en deze al dan niet in de besluitvormende vergadering inbrengen.
Dit is toch eigenaardig. Het lijkt wel een belediging voor alle bijdragen van studenten in debatten van de afgelopen dertig jaar. Tevens lijkt het CvB uit te gaan van zijn eigen almachtige alwetendheid. Het trio vindt dat het zelf heel goed kan bepalen wat een zinvolle en wat geen zinvolle bijdrage aan een discussie is. Hoe kunnen volwassen mensen toch zo'n arrogante houding aannemen?
Het CvB wekt de indruk alvast te zijn begonnen met het besturen van een universiteit zonder inspraak. De vertegenwoordigers van de zevenduizend UT-studenten (Sportraad, Apollo, FACT, politieke partijen, SRD, AIESEC enzo) krijgen samen anderhalf uur om met het CvB van gedachten te wisselen over een nieuwe bestuursstructuur. Al deze studentengeledingen hebben een verschillende achtergrond en kijk op de problematiek. Het is een absurde schijnvertoning om deze organisaties op hetzelfde moment uit te nodigen en zo weinig tijd te reserveren voor een gedachtenwisseling! Dit kan onmogelijk 'vruchtbaar' genoemd worden. Een extra triest detail is dat de uitnodigingen pas drie dagen voor de bijeenkomst bezorgd werden - midden in de tentamenperiode.
Ook binnen de huidige inspraakorganen is het CvB met een beleid begonnen waar geen discussie over mogelijk is. In maart heeft de U-raad al een motie aangenomen waarin 'ernstige zorg werd geuit over de bestuurlijke stijl van het CvB' (zie o.a. UT-Nieuws 26 september 1996). Het College laat weten dat het werkelijk niet begrijpt waar de U-raadsleden het toch over hebben en besluit de motie maar te negeren. Alweer zo'n staaltje van die vervelende onvoorstelbare arrogantie en 'alles-beter-weten'gedachte.
De rust op de UT is in dit licht verrassend te noemen. Willen wij, als universitaire gemeenschap, zomaar meehobbelen met de grillen van de tijd? Of nog belangrijker: willen wij zomaar meehobbelen achter de ideeën van een stel mensen dat denkt zich niet te kunnen vergissen?
Hoe willen we dat de UT de volgende eeuw ingaat? Als een instelling waarin geen ruimte is voor discussie? Een instelling waarin studenten slechts consumenten van onderwijs en goedkope hulpjes bij wetenschappelijk onderzoek zijn?
Wellicht heeft de MUB ook positieve kansen te bieden. De besluitvormings-structuur zoals die was zal best wel verbeterd kunnen worden. Op de KUB in Tilburg zijn bestuurders, medewerkers en studenten samen bezig om in een commissie na te denken over de situatie na de MUB. Hierin staat behoud van democratie voorop.
In de huidige inspraakorganen (U-raad, RCV) hoopt de frustratie over het negeren van de inspraak zich op. De gedachtenwisseling rond de voorstellen naar aanleiding van de MUB lijken een formaliteit te zijn. Het College gaat maar al te graag van zijn eigen gelijk uit. Dit werkt processen van afhaken en gebrek aan betrokkenheid in de hand.
Is het onderhand niet tijd voor een openlijke discussie? Zijn er geen filosofen op de faculteit WMW die een goed stuk over de huidige tijdgeest en de rol van de universiteit in de samenleving kunnen schrijven? Waar blijven de BSK-ers met hun analyses van de bestuursstructuur? Kan de SRD niet een verhaal schrijven met zijn visie over de nieuwe situatie, nu de MUB een politiek feit is? Kunnen (oud-)leden van de U-raad zich niet in de discussie mengen? Hebben de onderwijsdecanen geen waardevolle mening meer uit te dragen? Of denken we met zijn allen dat het CvB zich inderdaad niet kan vergissen?
