Tijdens het tweede Broodje Cultuur van dit jaar trad vorige week maandag het a capella-kwartet 'Mezzo Macho' op. De vier heren wisten met hun voorstelling 'Berensonate' het publiek een uur lang uitstekend te vermaken. Het gezelschap tovert ogenschijnlijk probleemloos liedjes van zeer divers caliber uit de gleufhoeden. Er is niet iets van een basisstijl te ontdekken waar op teruggevallen wordt. Elk nummer is weer anders, en elk nummer staat telkens weer als een huis. Of het nu gaat om een gerapte 'Shall I compare Thee to a Summer's day', begeleid door een heuse 'human beat box', of om een gefragmenteerde versie van 'Ik zag twee beren'.
Naast een goede zangstem beschikt het kwartet ook over het nodige komische talent. Bij elk nummer wordt vliegensvlug een sfeer geschetst, waarbij het viertal zichzelf op een subtiele manier te kijk zet. Deze relativering van zichzelf, die ook naar voren komt in bewegingen en kleding, is precies het snufje zout dat de voorstelling perfectioneert. Een overtuigende uitvoering is het viertal niet genoeg, het geheel moet een uitgebalanceerde show zijn. 'Berensonate' lijkt de perfecte lunchvoorstelling te zijn. Niets zwaarwichtig, niets diepe gedachten, maar een prachtige, humoristische voorstelling. En de heren mogen dan misschien slechts mezzo macho's zijn, hun programma is gewoon beregoed.
