Dit maakte top-ambtenaar ir. R. de Wijkerslooth op een landelijk chemie-congres bekend. De minister verwacht dat de universiteiten en onderzoeksfinancier NWO samen ook nog eens tien miljoen betalen.
Wat vergrijzing betreft is de universitaire chemie al langer een erkend probleemgebied. In de jaren zestig groeide het vak sterk en kon men veel stafleden aanstellen. In de decennia daarna was de groei eruit en waren er nauwelijks vaste aanstellingen te vergeven. Het gevolg is een zeer scheve leeftijdsopbouw. Daardoor gaan er de komende tien jaar tachtig chemiehoogleraren met pensioen, en dreigt er een tekort aan opvolgers. Naar schatting kunnen de universiteiten zelf hooguit dertig geschikte kandidaten leveren.
Hoe de plaatsen voor Ritzen-hoogleraren precies worden ingevuld, moet in de praktijk blijken. Wellicht zullen ze deels worden gebruikt om te voorkomen dat geschikte interne kandidaten naar elders verdwijnen. Maar ze kunnen ook dienen om tijdig talent van buitenaf aan te trekken en in te werken. In beide gevallen zullen er op één leerstoel tijdelijk twee hoogleraren zitten.
In universitaire kringen zijn vooraf al twijfels geuit over deze 'dakpanconstructie'. Want óf de vertrekkende prof moet vroegtijdig de teugels uit handen geven, óf de komende hoogleraar mag bij zijn start alleen maar toekijken. In dat laatste geval zal het niet meevallen topkandidaten van buiten aan te trekken. Om dit probleem te verkleinen, krijgt elke Ritzen-hoogleraar nu waarschijnlijk een investeringsbudget mee om toch al wat eigen onderzoek te starten.
