De film is een tijdje weggeweest uit het culturele circuit op de campus. Na een onderbreking van een jaar is de 'betere' film echter weer terug op de plek waar hij hoort: in het Amphitheater van de Vrijhof. Het Campusfilmhuis draait daar elke donderdag om kwart over acht een kwaliteitsfilm.
Vanavond vindt de eerste filmvoorstelling weer plaats in het Amphitheater. Een primeur, maar toch ook weer niet helemaal. Het Campusfilmhuis bestaat namelijk al sinds maart, en heeft al zo'n twaalf films in het Amphitheater van de Vestingbar gedraaid. De bezoekersaantallen bij de films vielen echter nogal tegen. 'Het campusfilmhuis was vorig jaar niet echt bekend', vertelt Arvid Scholten van het Campusfilmhuis. 'Dat had te maken met het feit dat we in de Vestingbar zaten en weer vanaf nul moesten beginnen. Die filmloze periode van september tot maart heeft waarschijnlijk vrij desastreuze gevolgen gehad voor de bekendheid van het fenomeen 'film op de campus'. De traditie dat er elke donderdag een film is in het Amphitheater moet weer opgebouwd worden.' Overigens denkt Arvid dat dat wel zal lukken. Tijdens de introduktie hebben de vrijwilligers reclame weten te maken en het Amphitheater in de vernieuwde Vrijhof heeft meer het imago van een filmhuis dan het Amphitheater in de Bastille. Het Campusfilmhuis is in feite de opvolger van de Cineclub, die jaren achter elkaar op donderdagavond een film draaide. Na organisatorische problemen besloot de Cineclub vorig jaar samen te gaan werken met de Cinecyclus in Alhambra, die dat jaar 'les films du paradis' draaide, beroemde films uit de honderdjarige filmgeschiedenis. Op verzoek van het Cultureel Centrum van de universiteit startten film-coryfeeën Pollus Fornerod en Jack Stijnen van de Cineclub een nieuw filmhuis op de campus op.
Inmiddels hebben zeven andere enthousiastelingen, van wie het merendeel student is, het werk overgenomen, maar worden ze nog wel ondersteund door de Cineclub. Het Campusfilmhuis pretendeert de 'betere' film te tonen. Kwaliteit definiëren is uiteraard nogal een hachelijke onderneming. 'Smaken verschillen', is iemand snel geneigd te zeggen bij een esthetische waardering voor een kunstwerk. Volgens Arvid is er zeker geen eenduidige richtlijn voor wat wel of niet een 'betere film' of 'kwaliteitsfilm' is. 'Maar je kunt wel een zinnig onderscheid in films maken. Vergelijk het maar met literatuur of televisiestations. Daar zie je ook wel degelijk verschillen in kwaliteit. De filmhuisfilm is vaak wat moeilijker qua thematiek of toegankelijkheid en wat serieuzer dan een standaard Hollywood-produktie. Maar dat betekent zeker niet dat ze saai zijn of verstoken van humor. Integendeel.'
'Underground', die 24 oktober gedraaid wordt, is zo'n typische filmhuisfilm. In 1995 verdiende deze film in Cannes weliswaar een Gouden Palm voor de Beste Film, in een gewone bioscoop zal deze film niet snel te zien zijn. De surrealistische film behandelt 50 jaar Balkangeschiedenis, van 1941 tot 1991. Realistisch en fictief oorlogsgeweld wisselen elkaar af, en de kritieken op de film waren controversieel. Van de regisseurEmir Kusturica is op Sinterklaas ook de film 'Arizona Dream' te zien (foto).
De films in het Campusfilmhuis zijn vergelijkbaar met de films die in het filmhuis van Concordia gedraaid worden. In Concordia draaien vrijwel iedere avond twee films, en ook de cyclus van 'les films du paradis' wordt hier voortgezet. De films die de Cineclub draait zijn in het algemeen wat toegankelijker dan de filmhuisfilms, maar iets beter en recenter dan de films die de Cinecyclus vroeger draaide in Alhambra. Ook het Campusfilmhuis draait vooral zeer recente films, maar er zitten ook enkele klassiekers bij van Eisenstein en Polanski, die onlangs nog in opspraak raakte. Wat Arvid hier van vindt: 'Als zijn dubieuze karakter ons bezoekersaantal verdubbelt, vind ik het allang best.'
