Het bordje naast de voordeur 'pas op voor de hond' hangt er voor de sier, want hond Tanja is vooral lief. Voor Annelies Wetterling, weduwe van de voormalig UT-wiskunde hoogleraar, is ze de steun en toeverlaat in haar grote huis op de campus. 'Ze kwam met twaalf weken en is nu veertien jaar. Ze betekent heel veel voor me, vooral nu ik alleen ben. Mijn dochter heeft Tanja nog meegenomen naar allerlei gehoorzaamheidscursussen en zij is nog altijd gek op haar, ondanks het feit dat ze nu zelf een andere hond heeft. Mijn dochter past op haar tijdens vakanties. Vroeger ging Tanja meestal mee, maar dat kan nu niet meer.'
Tanja is gek op autorijden en zwemt dat het een lieve lust is. 'Als ik haar in de zomer loslaat, springt ze zó in het water. Ze heeft ooit een kikker gered uit een kinderbadje. Maar nu is ze zo oud dat ik goed op haar moet letten', vertelt de bazin. 'Ik ben blij dat ik haar heb. Het huis is er groot genoeg voor. Mijn man was heel erg aan haar gehecht. Hij ging altijd met haar wandelen.'
Tanja en Annelies Wetterling
