Voetbal is geen kansspel. Voetbal is een deterministisch proces. Iedere actie is voorbestemd. Nederland - Schotland, vrije trap voor Nederland, is geen toeval, dat is geen ongelukje, nee, daar is maanden op getraind. De Schotten wisten precies op welk signaal van Witsche ze van de grond moesten komen. En wie daarover twijfelt moet de video-banden nog maar eens terug kijken. Dan zie je dat de Schotse doelman al op z'n hurken zat, nog voor z'n muur bewoog. Die doelman wist wat er gebeuren ging - hij was ook op de training.
Voetbal is geen spelletje. Voetbal is een multinational. Het draait om groot geld, en gelooft u mij, dat grote geld doet alleen maar mee wanneer de uitkomst vaststaat. Kijk maar wie de sponsors van het Nederlandse voetbal zijn: accountants en verzekeringsbedrijven. Dat zijn geen gokkers. Dat zijn gespecialiseerde cijferneukers die alles tot vijf getallen achter de komma doorrekenen alvorens ze waar dan ook in mee zullen doen.
Zo iemand ben ik dus ook. Zowel professioneel als in mijn vrije tijd. Met een maximum aan computerkracht heb ik het proces herleid dat de uitslag van iedere voetbalwedstrijd genereert. En met die kennis heb ik mijn hele vermogen ingezet op de wedstrijd met de meest aantrekkelijke odds: Bulgarije - Roemenië. Stoitsjkov schiet de Bulgaren binnen vijf minuten op een voorsprong. En even later pegelt Munteanu de Roemenen via onderkant lat langszij. Allemaal precies zoals verwacht.
Maar dan gebeurt er iets geks. Grensrechter Knudsen steekt z'n vlag niet op, dus het Roemeense doelpunt wordt niet genoteerd. De televisiebeelden geven mij gelijk, maar de Engelse bookmakers weigeren uit te betalen. Mijn advocaat heeft de zaak nu in behandeling. Hij geeft mij echter weinig kans. Want het Europese recht beschermt vooralsnog niet de goudeerlijke voetbalpooler die door een slapende grensrechter wordt geruïneerd.
