Over en sluiten

14 / 05 / 1996 | Redactie

Audentis et Virtutis. Onverschrokken en moedig? Nee, zeker niet. Van degene die durft en van de moed. Voor de kenners onder ons: een werkwoord en een substantief in genitief enkelvoud. Wel correct zou bijvoorbeeld Audax et Fidens zijn geweest. Vraag is natuurlijk hoeveel 'onverschrokkenen' dat tijdens de reünistendag afgelopen weekeinde hebben opgemerkt want 'we zochten een naam die lekker bekt als je dronken bent'. Zo verklaart Ward Esser van de naamgevingscommissie van de onlangs gefuseerde studentenvereniging in ieder geval de naam Audentis et Virtutis. 'Of het correct Latijn is, doet er eigenlijk niet zoveel toe. Al hopen we stiekem dat het wel als Latijn klinkt. Hou het maar op dichterlijke vrijheid. Je kunt ook niet alles controleren.' Klinkklare onzin. Natuurlijk doet het er wel toe of iets correct Latijn is en te controleren valt het zeker. Eén telefoontje naar een docent klassieke talen is voldoende. Dichterlijke vrijheid mag geen excuus zijn om je met slecht Latijn de grandeur van traditie aan te meten. Vooral niet bij een vereniging die haar voorzitter 'praeses' en haar bestuur 'senaat' noemt. O quantum est in rebus inane, schreef de satirendichter Persius, bijna tweeduizend jaar geleden al. Hoeveel ijdelheid ligt er in de zaken van deze wereld? Jezelf onverschrokken en moedig willen noemen getuigt van een zeer arrogante ijdelheid. Dat ook nog eens in fout Latijn doen, is alleen maar dom en ontwetend. Of liever, stultus et nescius.

Stultus

Eikels

Voor wervingscampagnes en studievoorlichting krijgen de voorlichters van de Universiteit van Amsterdam dit jaar ruim drie miljoen gulden. Acht ton meer dan vorig jaar. De universiteitsraad ging hiermee na een lange discussie schoorvoetend akkoord. Wel droeg de raad het College van Bestuur in een motie op een onafhankelijk onderzoek uit te laten voeren naar het rendement van al die reclame-activiteiten.

Ook in Twente maakt de U-raad zich zorgen over de activiteiten van voorlichting. Wegens de 'calamiteit' (Veltman) van de lage aanmeldingscijfers, adverteert Twente zo nu en dan weer in landelijke dagbladen. De ene keer met eikels, de andere keer met toppers. Reden voor de U-raadsleden zich af te vragen of er wel beleid zit in onze voorlichting en waarmee de universiteit zich nou eigenlijk wenst te profileren.

Veltman vond noch de eikeltjes noch de toppers toppunten van werving. Eigenlijk horen advertenties in dagbladen niet thuis in het normale, 'zeer gestructureerde voorlichtingsprogramma' van de UT, omdat de opbrengst daarvan te gering is. Maar het is 'alle hens aan dek' en dat betekent dat er een schepje bovenop moet worden gedaan. Want Veltman wil straks niet van de U-raad het verwijt krijgen niks te hebben gedaan aan de catastrofe. Dus wordt door de UT tegen beter weten in geld uitgegeven aan dure advertenties om de U-raad te plezieren. Het kan verkeren, zei Bredero al.