Verkiezingen studenten in de U-raad

| Redactie

Als Ritzen zijn zin krijgt is het deze week de laatste keer dat bij studenten de bescheiden voor de universiteitsraadverkiezingen in de bus vallen. Nog één keer mogen zij mede-studenten kiezen om hen te vertegenwoordigen in het bestuur van de UT. De lijsttrekkers van de partijen die om de acht studentenzetels strijden vinden het daarom vooral belangrijk dát de studenten hun stem op de bus zullen doen. Maar door de opkomst van een nieuwe partij is de onderlinge concurrentie ook groter dan ooit.

Naast de vertrouwde KPS en DD kan de student dit jaar stemmen op 'Waar gaat het over?', een partij die alleen uit studenten bestaat. DD en KPS hebben nu ieder vier studentenzetels. Daarnaast bestaan beide fracties uit wetenschappelijk en uit ondersteunend en beheerspersoneel. Deze vermenging van geledingen vinden beide partijen van groot belang. 'Wij zijn bang dat 'Waar gaat het over?' een evenwicht kapot maakt dat de afgelopen jaren zorgvuldig is opgebouwd', reageert Marike Bonhof, lijsttrekker van de KPS. Ook Dieuwke Dijkstra, haar tegenspeelster van DD, is bang voor 'polarisatie'.

'Het liefst hadden we ook personeel op de lijst gehad', verzekert lijsttrekker Mark Schravesande van 'Waar gaat het over?'. 'Maar dit is waarschijnlijk het laatste jaar dat er verkiezingen voor de universiteitsraad worden gehouden en die zijn toevallig alleen voor studenten. Wij vonden de problematiek belangrijk genoeg om deze partij op te richten en we beloven dat het in ieder geval zo min mogelijk op belangenbehartiging zal lijken.'

Tweeledig

De problematiek die 'Waar gaat het over?' aan de kaak stelt is tweeledig. De studenten maken zich ernstige zorgen over het dalend activisme, dat altijd een sterk punt van de UT is geweest. Daarnaast vinden ze dat de campus niet meer voldoet als een aantrekkingskracht voor de UT. Andere universiteiten zouden Twente op het gebied van studentenvoorzieningen hebben ingehaald. 'Met de campus is op zichzelf niks mis. Maar we moeten er iets bovenop blijven doen', vindt Schravesande.

DD stelt daarentegen in zijn verkiezingsfolder dat 'de campusformule scheurtjes begint te vertonen'. De oplossing wordt gezocht in een verduidelijking van de bestuurlijke verhoudingen op de campus, waarbij de Raad voor de Campusvoorzieningen een krachtiger rol moet krijgen. 'De huidige bestuursstructuur van de campus functioneert niet meer naar behoren. Het zelfbestuur dreigt weg te vallen. Ook is de campus na het oorspronkelijke 'experiment in het bos' niet meer het gezicht waarmee de UT naar buiten kan treden. Wij willen niet de succesformule even aan de kant schuiven, maar we hopen dat door een goed bestuur de verenigingen meer uit de verf komen. Tussen stad en campus moet een synergie ontstaan, zo dat het totaal groter wordt dan de som der delen', legt Dijkstra uit.

Energie

Bonhof, die zelf een jaar in de Raad voor de Campusvoorzieningen heeft gezeten, constateert dat de bestuursstructuur van de campus de afgelopen jaren al flink wat energie heeft opgeslorpt. 'De KPS maakt zich nog steeds hard voor studentenzelfbestuur, maar het probleem gaat verder. Kijk eens naar het hele campus-concept, alle activiteiten die voor en door studenten op de campus èn in de stad worden georganiseerd. Waar wil je heen in de toekomst? Als je steeds je tijd stopt in het aanpakken van de bestuursstructuur blijft er niets over voor die fundamentele vraag.' Er zullen keuzen moeten worden gemaakt vindt zij, maar dat is in eerste instantie een zaak van de Raad voor de Campusvoorzieningen en het Campuscollege en niet van de U-raad.

Over het probleem van het dalend activisme, dat door de nieuwe partij als een bedreiging voor de UT wordt gezien, zijn Bonhof en Dijkstra kort: dat wordt onderkend. Daarom ook hebben KPS en DD samen met een aantal andere studentenorganisaties binnen de UT, de regeling voor auditorensteun verbeterd en bestuurdersbeurzen ingesteld. 'Waar gaat het over?' meent dat deze regelingen onvoldoende zijn. Schravesande verwijst daarvoor naar de IK, waarvoor dit jaar slechts zes geschikte kandidaten konden worden gevonden, ondanks een intensieve wervingscampagne en een alleszins redelijke compensatie.

Dijkstra: 'Het goede van die nieuwe partij is dat ze nog eens een keer op deze problematiek wijzen. Wij hopen dat het nu echt doordringt tot iedereen. Maar wij zijn hier allang mee bezig. Samen met de KPS hebben we ervoor gezorgd dat er 21 maanden auditorensteun en vijf bestuurdersbeurzen zijn bijgekomen. Dat zijn kleine stapjes in de goede richting, daar zullen we mee doorgaan.'

Schravesande is het daar absoluut niet mee eens: 'De huidige regelingen zijn echt een doodlopende weg. Tenzij je alles en iedereen bestuurdersbeurzen gaat geven en daar is geen geld voor. Je kunt dat voor alle hoogste functies doen, zodat de trein blijft rijden. Maar het studentenleven aan de UT is veel breder.'

Uitbreiding

In het verkiezingsprogramma van 'Waar gaat het over?' wordt als concrete, verregaande mogelijkheid tot integratie van onderwijs en activisme het 'omstreden' idee gelanceerd studiepunten toe te kennen aan bestuurlijk werk. Dat idee wordt niet alleen door Schravesande's beide tegenspeelsters afgeschoten ook persoonlijk ziet hij er niet zoveel in! 'Maar er zou wel structurele voorlichting moeten worden gegeven. De introductie is de enige keer dat studenten horen dat ze ook wat naast hun studie moeten doen. We zouden voortdurend moeten laten zien dat dat bij de opleiding hoort.'

Dat is precies wat Bonhof eerder heeft gezegd. Ook bestudeert de KPS momenteel de mogelijkheid een uitbreiding van het aantal bestuurdersbeurzen betaalbaar te maken door aan het verstrekken daarvan een student-assistentschap te koppelen. In het kader van de verbetering van de studeerbaarheid en de onderwijskwaliteit wordt het aantal studentassistentschappen namelijk uitgebreid.

Een andere 'oplossingsrichting' die 'Waar gaat het over?' aandraagt is een sterkere oriëntatie van het onderwijs met het bedrijfsleven. 'De bedoeling is dat het bedrijfsleven op een gegeven moment echt kan zien: 'Die studenten uit Twente sluiten veel beter aan. Wij doen dat misschien nu al goed, maar je moet dat uitbouwen.' Op de tegenwerping dat het bedrijfsleven ook niet weet wat het wil haalt hij zijn schouders op: 'Het is misschien niet helemaal realistisch of haalbaar, maar waarom zou je niet een stuk die kant uit gaan?'

Genoeg

Zijn beide tegen-kandidaten zijn unaniem in hun kritiek op deze 'oplossingsrichting'. Bonhof noemt een sterkere oriëntatie op het bedrijfsleven een 'achterhaalde oplossing'. 'Bijna alle studenten lopen stage en een heleboel afstudeerders doen een opdracht buiten de UT. Als je dat vergelijkt met een rechtenstudent in Leiden: die loopt geen stage en zijn afstudeeropdracht is een scriptie.' Dijkstra is het daar roerend mee eens: 'Er zijn zoveel excursies, stages en afstudeerplekken. Hoe wil je in godsnaam nóg een sterkere oriëntatie realiseren? Ik denk dat er genoegwordt gedaan om studenten te stimuleren iets naast hun studie te doen.'

Duidelijk is dat de beide gevestigde partijen 'Waar gaat het over?' te populistisch vinden. De KPS reageerde kritisch via posters van Snoesje (vorig jaar voerde DD campagne met Smoesje). 'Door deze reclamecampagne over die nieuwe partij lijkt het wel of ze er hartstikke benauwd voor zijn. Je moet je profileren op je eigen sterke punten', prikt Dijkstra in de richting van de KPS. Maar Bonhof is niet onder de indruk. 'Met die posters willen wij de studenten wakker schudden. We gaan er fel tegenaan omdat we een discussie willen in de hoop dat veel studenten gaan stemmen.'

Dat de nieuwe partij zetels gaat halen staat voor de drie lijsttrekkers vast. Bonhof: 'Het is nieuw en de partij schopt ergens tegenaan. Dat spreekt wel aan.' De vraag is natuurlijk ten koste van wie. Bonhof en Dijkstra hebben allebei zo hun redenen om te denken dat de ander de dupe zal worden van 'Waar gaat het over?'. Schravesande zit enigszins in zijn maag met die constatering. Hij hoopt niet dat het twee zetels van één partij zullen zijn. 'Waar gaat het over?' wil volgens hem geen 'aanval' op de twee bestaande partijen zijn, maar een aanvulling.

Om de acht studentenzetels in de U-raad te vullen moet overigens wél 35 procent van de studenten gaan stemmen. Vorig jaar werd die drempel dankzij afronding naar boven nét gehaald. De drie lijsttrekkers hopen dat deze waarschijnlijk 'laatste keer' tot een massale 'opkomst' zal leiden.

Marike Bonhof
Marike Bonhof

Dieuwke Dijkstra
Dieuwke Dijkstra

Mark Schravesande
Mark Schravesande

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.