Het 'I just love it here' van Sandra Ames klinkt onmiskenbaar Amerikaans. Maar ze meent het: graag zou ze nog langer dan de geplande twee jaar in Enschede blijven.
Het was Sandra die echtgenoot Philip, informaticus, vroeg naar een mogelijkheid uit te kijken een tijdje in het buitenland te werken. Ze wilde graag een andere cultuur leren kennen. Werkgever IBM ging akkoord en dankzij een oud-studiegenoot, die inmiddels universitair hoofddocent is aan de UT, belandde het gezin in Enschede.
'Ik vind het heerlijk dat je hier overal op de fiets naar toe kunt. Daardoor zijn de kinderen veel minder afhankelijk van mij. Ik denk dat de hele sfeer hier bijzonder geschikt is voor het opvoeden van kinderen', verklaart ze haar enthousiasme. Zelfs het liberale Nederlandse drugsbeleid beschouwt ze niet als een minpunt. 'Ik heb het er met mijn vrienden hier over gehad en ik denk dat het zeker niet meer problemen geeft dan in de Verenigde Staten, waarschijnlijk zelfs minder.'
Ook de kinderen, Philip jr. (14), Alexander (11), de tweeling Clio en Thea (8) en Cyrus (3), die per se niet op de foto wil, hebben het naar hun zin. Wel vond Philip de school in het begin veel moeilijker. Hij volgt de tweetalige stroom van het lyceum. Alexander en de tweeling gaan naar een Nederlandse basisschool. Ze beheersen het Nederlands dan ook goed.
Al voor hun komst heeft het gezin getracht Nederlands te leren. Eenmaal in Enschede bleken de zo dapper uitgesproken zinnetjes vooral hilariteit te veroorzaken omdat het taalgebruik zeer ouderwets en formeel was. Ook anderszins bleek de oriëntatie op Nederland misleidend. 'Jij zei dat maar één op de honderd mensen in Holland een auto heeft', herinnert Philip jr. zijn moeder plagend.
De mogelijkheid van een autoloos bestaan is een van de Nederlandse eigenaardigheden die het gezin het meest frappeert en waardeert. Van Schiermonnikoog tot Zeeland hebben ze het Nederlandse landschap per fiets doorkruist. Dat is toch een heel andere ervaring dan wanneer je er met de auto doorheen zoomt, vindt Sandra. Bovendien is het openbaar vervoer prima. 'Ik vind het vervelend om te generaliseren, maar iedereen is hier erg praktisch en efficint. Zaken zijn hier beter georganiseerd dan in de Verenigde Staten', zegt Philip sr. als we het daarover hebben.
Later merkt hij op: 'Soms klagen Nederlanders over bepaalde dingen, maar als je die met andere ogen bekijkt kunnen ze daar heel trots op zijn. Het levensritme bijvoorbeeld en de historie. Ook lijken de vriendschappen hier hechter, warmer. Dat zijn waardevolle zaken.' Het gezin heeft veel contact met een familie in Hengelo. Daar maken ze regelmatig dagtochtjes mee. Philip sr.: 'Alle mensen die we hier hebben ontmoet zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. Het is een hele leuke ervaring. Als het mogelijk is willen we nog wel wat langer blijven. Maar we missen thuis ook allemaal.'
