'Die Korbes, dat moet werkelijk een heel slecht mens geweest zijn.' Zo eindigt een sprookje van Grimm, waarin deze figuur onderweg allerlei dieren en voorwerpen verzamelt, die zich bij zijn terugkomst thuis tegen hem keren: het ei breekt en besmeurt hem, de naald prikt hem en de molentrechter verplettert hem.
In het toneelstuk van de Zuidduitse schrijver Tankred Drost wordt net als in het sprookje niet gevraagd, waarom Korbes zo slecht is. Korbes is gewoon slecht. Bij Drost is hij een boer, een supermacho, die niets anders doet dan vreten, zuipen, schreeuwen, slaan en neuken. Zelfs als zijn vrouw sterft, leeft hij vrolijk door en trouwt nog dezelfde dag met de buurvrouw, bij wie hij weer hetzelfde gedrag vertoond. In tegenstelling tot zijn eerste vrouw, lijkt deze vrouw meer tegen hem opgewassen. Toch is het uiteindelijk zijn dochter, die hem pas echt lijkt aan te kunnen. Hij is dan ondertussen blind geworden en zit als een moderne Job in zijn eigen stront.
De hardheid van het stuk wordt op een bijna realistische manier uitgevoerd. Dat begint al bij het fabriekspand, waarin de voorstelling plaatsvindt. De kale, koude werkelijkheid wordt letterlijk op het publiek afgevuurd. De spelers hebben soms zelfs nog meer te verduren. Zo ligt de buurvrouw (Elsie de Brauw) regelmatig half naakt op de koude vloer. Of spuit Korbes (Bert Luppes) zijn medespeler nat met de brandspuit.
Hoe die hardheid uitwerkt op publiek zal verschillend zijn. Bij de een zal het medeleven opwekken, een ander zal het walgelijk vinden. Waar iedereen het echter over eens zal zijn, is dat het een hele bijzondere voorstelling is in decor (onder andere een auto rechtop tegen de muur), kleding, effecten en het sterke spel van de spelers.
Het stuk werd geregisseerd door Johan Simons in samenwerking met de Toneelschool in Maastricht, waar hij dit jaar hoofddocent is van de Jekerstudio, een functie die hij en Theu Boermans (regisseur Trust) om het jaar gaan vervullen. Deze studio geeft een cursus van drie maanden voor jonge regisseurs uit binnen- en buitenland, die al enige tijd werkzaam zijn. Als onderdeel van de cursus konden de studenten de repetities van hun hoofddocent volgen, ter concretisering van wat hen tijdens de theorielessen is aangereikt.
De Jekerstudio beoogt een aantal leemtes in de toneelpraktijk op te vullen. Coördinator Arthur Sonnen zegt erover: 'De open werkwijze van Johan Simons en tal van andere Nederlandse regisseurs is uniek.' Tot Actie Tomaat (waarin jonge toneelacteurs en -regisseurs rond 1970 in protest kwamen tegen de gevestigde orde, waarin zij hun vaak bruizende ideeën en energie slechts mondjesmaat mochten uiten) waren theatervoorstellingen hier te lande copieën van het Engelse en Duitse theater. 'Toen dat opzij was gezet, moest er een stijl ontwikkeld worden en dat hebben makers en schrijvers als Strijards, Rijnders, Thijs en Boermans gedaan.'Die nieuwe stijl probeert men uit te dragen. Daarnaast besteedt de Jekerstudio (in tegenstelling tot veel opleidingen op dit moment) meer tijd te besteden aan het vervlechten van praktijk en theorie.
De bus naar Haarlem vertrekt op 16 februari om 17.30 uur vanaf het parkeerterrein achter de Vrijhof. Terugkomst om ongeveer 1.30 uur. De kosten voor toegang en busreis samen bedragen f40,-/f25,- respectievelijk zonder en met CK/CJP/E-pas. Opgeven kan tot uiterlijk 9 februari in de Vrijhof kamer 028, telefoon 053-4894400.
