Bijna vijf procent van de studenten heeft vorig studiejaar de temponorm niet gehaald. De beurs van deze 15.500 mensen wordt nu omgezet in een lening. Minister Ritzen bespaart hiermee 78 miljoen gulden op de studiefinanciering.
Afgelopen studiejaar moesten studenten voor hun studiebeurs minstens 10 van de `gemiddelde' 42 studiepunten halen. Als zij niet aan deze norm voldeden, werd hun basis- en eventueel aanvullende beurs met terugwerkende kracht omgezet in een rentedragende lening. Die moeten ze na hun studie terugbetalen. Het bedrag kan variëren van 2000 gulden (thuiswonenden met een basisbeurs) tot 10.500 gulden (uitwonenden met basisbeurs, plus aanvullende beurs).
De meeste slachtoffers maakte de tempobeurs op de universiteiten. Daar moest ongeveer 7 procent van de studenten de beurs terugbetalen, ruim een procent meer dan in het voorgaande studiejaar. In het hbo nam het aantal terugbetalers juist af: 3,4 procent haalde de norm niet, tegen 3,6 procent een jaar eerder. Voor het hele hoger onderwijs steeg het percentage slachtoffers van de tempobeurs nog licht, van 4,8 naar 5 procent. In het lopend studiejaar is de temponorm intussen verhoogd tot de helft van de 42 studiepunten. Verwacht wordt dat het aantal slachtoffers hierdoor zal toenemen.
Overspoeld
Eerstejaars studenten die voor 1 februari hun beurs hadden opgezegd, zijn in bovengenoemde cijfers niet meegeteld. Zij hoeven hun beurs namelijk niet terug te betalen. Vorig jaar maakten 2842 studenten gebruik van die mogelijkheid. De eerste tekenen zijn dat ook dit aantal nu veel hoger wordt. Studentendecaan H.Beks van de Hogeschool van Utrecht zag zijn bureau bij de faculteit lerarenopleidingen in januari overspoeld worden met 'horden studiestakers'. De temponorm van 21 studiepunten is daar volgens hem de belangrijkste oorzaak van. Maar hij denkt ook dat studenten steeds alerter worden. 'Toen de tempobeurs net begon, waren wist nog bijna niemand van de 1 februari-grens', zegt Beks. 'Nu is die datum een begrip geworden.'
Het opzeggen van de beurs verplicht overigens niemand om ook te stoppen met studeren. Wie de bui van een gemiste temponorm tijdig ziet hangen, kan er voor kiezen om dan maar voor de zekerheid een half jaar zonder beurs te studeren. In het volgende studiejaar kan dan alsnog weer studiefinanciering worden aangevraagd. Maar volgens de Utrechtse studentendecaan Beks wordt deze koers zelden gevaren: de meeste eerstejaars aan zijn faculteit staken gewoon hun studie.
HOP, Alice van der Plas
