'Verschil tussen man en
vrouw fascineert me'
Suzanne Huibers
'Natuurkunde was mijn favoriete vak op het VWO en dan vooral practicum', vertelt Linda Schnijder. Haar natuurkundeleraar adviseerde haar te gaan kijken bij elektrotechniek aan de Universiteit Twente. 'Die studie leek mij een stuk breder dan natuurkunde, omdat ook veel wiskunde en informatica onderdeel is van de studie. Ik wilde mezelf niet in een hoekje drukken. Ik ging eerst naar de open dag in Eindhoven, daarna bezocht ik de UT. Het was de eerste keer dat ik alleen met de trein. Er ging al direct van alles mis. Vertraging, werkzaamheden aanhet spoor, noem maar op. Met als gevolg dat ik de hele open dag in Twente heb gemist. Toch heb ik voor deze universiteit gekozen, voornamelijk omdat de campus er zo aantrekkelijk uitzag. Dat er bij een studie als elektrotechniek weinig meiden te vinden waren, daar heb ik geen moment bij stil gestaan. Het is in ieder geval nooit een belemmering voor mij geweest om voor deze studie te kiezen.'
Speciaal voor alle technische meiden wordt het weekend voor de introductie traditiegetrouw een practicum georganiseerd. Het Pre-Introductie Practicum. Centraal thema: orgeltjes in elkaar zetten. Aan het eind krijgt iedereen er mee naar huis. 'Ik heb er al een aantal thuis staan, omdat ik elk jaar weer mee help om dit weekend te organiseren, net zoals alle andere EL-meiden. We hebben altijd ontzettend veel lol met elkaar. Het practicum is eigenlijk maar bijzaak, ook al moet ik wel vertellen dat ik sinds dat eerste weekend niet meer uit de practicumzaal ben weg te slaan. Deze zomer was het wel iets te warm om practicum te doen. Gelukkig konden we een ijsmachine kunnen bemachtigen, zodat we tenminste ijsklontjes in onze frisdrank hadden.'
Toen Linda begon met studeren stond het projectonderwijs nog in de kinderschoenen. Pas aan het einde van haar tweede jaar deed zij haar eerste project. De eerste twee jaren bestonden toen nog vooral uit basisvakken. Veel theorie dus. 'Pas tijdens dat project vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Ik begreep toen pas waar al die droge theorie voor nodig was.' Om niet alleen met haar studie bezig te zijn, was zij ook actief bij de tafeltennisvereniging Thibats. 'Maar ook daar was ik het enige meisje', vertelt ze. Ondanks haar nevenactiviteiten liep zij nog steeds nominaal. Om 'wat vertraging te veroorzaken' besloot zij secretaris van het Scintilla-bestuur te worden, de studievereniging van EL. 'Dat leverde helaas geen enkele vertraging op. Ik liep na dat jaar nog steeds nominaal. Ik heb er wel ontzettend veel van geleerd. Ook daar was ikweer het enige meisje. Nog nooit eerder had Scintilla een vrouwelijk bestuurslid gehad. Dat was wel even wennen voor die mannen. In het begin werden alle computers waarop 'vieze plaatjes' te zien waren, snel uitgezet als ik binnen kwam. Later waren ze zo aan mij gewend dat de computers gewoon aanbleven. In het begin waren allen mannen overdreven aardig. Gelukkig behandelden ze me daarna gewoon. Af en toe maken ze wel grapjes, maar daar moet je tegen kunnen, vind ik. Ik hoop dat er in de toekomst nog meer meiden bestuurstaken bij Scintilla gaan verrichten. De meiden die nu bij EL rondlopen zijn erg actief, dus wie weet.' Oud-bestuursleden van Scintilla vormen een dispuut; niet om elke week te gaan borrelen, maar om contacten te behouden. Officieel mogen alleen mannen lid zijn van dit dispuut, dus dat geeft problemen. 'Ik moet er wel om lachen dat die mannen daar zo moeilijk over doen. Voorlopig ben ik gewoon lid en als daar wat aan verandert dan hoor ik dat wel,' vertelt zij met een big smile.
Vlak na haar bestuursperiode, nu een jaar geleden, ging Linda op stage naar Nieuw-Zeeland. Maar eerst moest de tentamenperiode nog succesvol doorstaan worden. 'Dat lukte dus niet. Ik was met mijn hoofd al helemaal in Nieuw-Zeeland, waardoor ik geen enkel tentamen gehaald heb. Ook toen ik terugkwam heb ik niet veel tijd aan mijn studie besteed. Maar ik liep wel eindelijk vertraging op'. Tijdens haar stage heeft zij twee onderwijspractica in elkaar gezet op een universiteit. Het was niet een specifieke EL-stage, omdat in Nieuw-Zeeland het eerste gedeelte van een technische studie algemeen is. 'Je studeert daar techniek en niet natuurkunde of chemie zoals hier. Onderwijs vind ik heel erg leuk, maar ik weet niet of ik als docent zou willen werken.'
Als W&M component heeft zij 'Vrouwen, hier en daar' gedaan. 'Het verschil tussen mannen en vrouwen fascineert mij erg. Ik ondervind dat natuurlijk ook dagelijks.'
Nog een wiskundevak en afstuderen en Linda is klaar met haar studie. Maar wat dan, werken in de elektrotechniek? 'Ik hoop snel in het management terecht te komen. Ik heb na vijf jaar EL wel even weer genoeg pure techniek. Ook onderwijs lijkt me leuk, maar ik weet niet of ik daar mijn hele leven in zou willen werken. Een echte researcher ben ik in ieder geval niet', zegt ze lachend. In juni hoopt zij haar ingenieurstitel in handen te behalen. Spijt van haar studiekeuze heeft geen moment gehad. Haar natuurkundeleraar is ze nog steeds erg dankbaar. Toch vindt ze het wel jammer dat er niet meer meiden EL studeren. 'Ik ben altijd al veel met jongens omgegaan. Toch zou ik wel leuk vinden dat er meer meiden voor een technische studie zouden kiezen. Maar speciale beurzen, dat hoeft voor mij niet. Dat is pure discriminatie. Jongens en meiden op dezelfde manier behandelen, dat is gewoon het beste, ook al vind ik dingen zoals de Thea-dagen en pre-introductie weekend heel erg goed.'
