Fris van de Lever is een rubriek waarin iedereen van de UT, op uitnodiging van de vorige schrijver, zijn mening over allerhande zaken te berde kan brengen. Vandaag aflevering 1. Volgende week is het woord aan Martijn Bakker, voorzitter van de Bellettrie.
Rubriek: Fris van de Lever
Toiletscripturen
Toegegeven: de dagelijkse zit op de pot geeft aanleiding tot allerhande bespiegelingen over de Grote Zaken des Levens. Wat menigeen er toe brengt zijn gedachten aan de deur toe te vertrouwen. Een korte rondgang langs de toiletten in de verschillende campusgebouwen levert een aardig beeld van de gemiddelde deurpoëet. Veelal is het een man, niet zelden sexueel gefrusteerd en/of voetbalfan en getuigend van een geringe dosis originaliteit.
De heren kunnen zich nu meteen verdedigen met het argument dat er ook veel minder dames op de UT zijn. Hiermee gecorrigeerd blijft het verschil tussen vrouwen- en mannentoiletspraak echter significant. Bovendien zit een dame gemiddeld meer dan een heer. Het derde soort toilet overigens, het invalidentoilet, is verstoken van enige toiletpoëzie, vermoedelijk vanwege de niet geringe afstand tussen pot en deur.
Op zoek naar verklaringen, we zijn tenslotte op een universiteit. Wat brengt die mannen tot hun uitspattingen? Is het territoriumdrift, verveling of een serieuze poging literair te willen zijn? De zogenaamde kervers vallen in geen geval in de laatste categorie. Met een mes, sleutel of ander scherp voorwerp worden in prachtige deuren voor de eeuwigheid namen van voetbalclubs, initialen en dergelijke gekrast.
Andere poëten staan duidelijk een treetje hoger op de ladder van de evolutie. Zij gebruiken vaak nauwelijks te verwijderen pen, en fabriceren af en toe zelfs correcte zinnen. Deze schrijvers vertellen soms een onbegrijpelijk verhaal, zoals ergens in het TW-gebouw over iemand met rood haar die uitgescholden dient te worden.
Weer anderen tonen zich meester van het aforisme: gabbernazi's: meer haar dan hersenen. Weer anderen tonen hun dichterlijk kunnen: 'Some come here to ornate, some come here to masturbate, but I do the best of all, I write poetry on the wall'. Leuk, maar zijn die toiletten nou zó donker dat je nog geen muur van een deur kunt onderscheiden.
