Wellicht kent u het begrip van Cliff-hanger. Om zich te verzekeren van de blijvende aandacht van de kijker, eindigt een soap-aflevering bij voorkeur op een moment dat je snakt naar het vervolg (zal Brian Mary in zijn armen kunnen sluiten, of kiest zij in de volgende aflevering toch voor John. En zo ja, zal Brian dan John vermoorden zoals hij zich heeft voorgenomen?). Dit gevoel had ik na het lezen van de laatste regels van het verslag van het SG-debat over de toekomst van de Studentenvoorzieningen UT in UT-Nieuws van 13 november. Neemt Frits Lagendijk, nota bene secretaris van de Toetsgroep, publiekelijk afstand van de totstandkoming van een rapport waaraan hij zelf heeft meegewerkt? En vooral, waarom?
Het antwoord op de eerste vraag lijkt, gezien de tekst, bevestigend te moeten worden beantwoord. De tweede vraag wordt echter niet opgelost en dat maakt het natuurlijk nog spannender.
In het betreffende debat heb ik een onderscheid gemaakt tussen realiteit en droom. Als deelnemer en secretaris van de Toetsgroep had ik te maken met het in onze ogen maximaal haalbare resultaat. En uit dat oogpunt stond en sta ik volledig achter de uitkomsten van het rapport. Ook bestrijd ik de mening dat de uitkomsten een vermindering van de studenten-invloed zouden inhouden. Integendeel, ik verdedig het omgekeerde, de studenten krijgen in de voorstellen van de Toetsgroep meer invloed op de inrichting van hun eigen activiteiten, maar dat vraagt wel het nodige lef.
Te vroeg, te weinig vanuit de studenten gedacht en gebrek aan historisch besef? Nog afgezien van de samenstelling van de Toetsgroep, had ik deze uitspraak van ondernemende studenten nou net niet verwacht. De Toetsgroep ondersteunt en versterkt de uitspraken van de RCV-werkgroep zoals deze in de nota Een inspirerend aanbod zijn weergegeven. Maar zonder een voorstel voor een nieuwe structuur waren deze voornemens in de la terecht gekomen en was men overgegaan tot de orde van de dag. Een boer bewerkt ook zijn land alvorens opnieuw in te zaaien.
Als Frits Lagendijk heb ik echter ook zo mijn dromen. In dit verband gaan mijn dromen verder dan de realiteit van de Toetsgroep, namelijk de instelling van een Campusfaculteit waarin alle inhoudelijke studentvoorzieningen zijn ondergebracht, gezamenlijk met de wetenschappelijke activiteiten die vooral gericht zijn op verbreding en verdieping van de academische vorming zoals de multidisciplinaire ontwerpopdrachten.
Zijn dromen bedrog of ben ik als enige eenzaam aan het dagdromen en zal slechts de haan mij wekken? Ik heb goede redenen om aan te nemen dat ook meerderen deze droom dromen. Informeer in de komende discussieronde tijdens een rokerige bijeenkomst bijvoorbeeld eens bij Rector Frans van Vught naar zíjn dromen.
Frits Lagendijk, hoofd Dienst Studentenzaken
