De dieren die in het hokje bij het WB-gebouw zaten, hebben niet dagenlang zonder eten en drinken gezeten: ik ben er dagelijks geweest. Ze hebben het evenmin koud gehad. De hokken waren vocht- en tochtdicht en zijn wat dat betreft goedgekeurd door de inspectie.
Kun je beesten die je in de tuin houdt in het openbaar tentoonstellen? Wat is het vervreemdend effect? Hoe kun je beesten die normaliter aangereden of doodgetrapt worden in (on)veiligheid stellen? Hoe reageert het kuddedier 'mens' hierop?
De conclusie van het verhaal is, dat deze dieren drie dagen in het openbaar kunnen staan, genietend van de aandacht van aan de band lopende nieuwsgierige, begane of geïrriteerde mensen. De ethiek hiervan is heel persoonlijk. Na drie dagen wordt er gedacht, leuk, meenemen die hap en het thuisfront verrassen. Of: ik vind dit niet kunnen, dus haal ze eruit voordat een kwaaie dit doet. Vervolgens staan de hokken een week leeg zonder dat er een haan naar kraait, dan blijkt het bijzondere ervan af te zijn en wordt het een kleuterspeelplaats.
Jammer dat men niet ontkomen is aan het volgen van clichés van de mensheid. Maar ondanks dat: oprecht bedankt mensen, voor het reageren op mijn creatie. Ik hoop dat een volgend project net zoveel reacties en nieuwswaarde opbrengt als deze! Ik hoop dan weer op u te kunnen rekenen!
Mirjam Pietersma
