Wanneer universiteiten hun promovendi beter voorbereiden op een functie buiten de wetenschap, snijdt het mes aan twee kanten. De onderzoeker is gemotiveerd om sneller te promoveren, want hem wacht immers een glanzende carrière in het bedrijfsleven - en de universiteiten draaien niet langer
op voor de wachtgelduitkeringen van hun anders tot werkloosheid gedoemde onderzoekers. Vanwege bezuinigingen en een sterk vergrijzend personeel bieden de universiteiten slechts één op de vijf aio's na zijn promotie een baan als wetenschapper aan.
Het Laioo komt met deze suggestie nu sommige universiteiten overstappen op het bursalenstelsel. Daarin krijgen aio's een beurs in plaats van salaris en een arbeidscontract. Zij maken na hun promotie geen aanspraak op een wachtgelduitkering, die op de begroting drukt van een universiteit.
Het bursalenstelsel verlost de universiteiten van het wachtgeldprobleem, erkent het Laioo. Maar nu jonge academici de komende jaren erg gewild zijn op de arbeidsmarkt, zullen maar weinig studenten op een bursaal-onderzoeksplaats solliciteren. En als zij dat al doen, waarschuwt het Laioo, dan is het risico groot dat zij halverwege alsnog bezwijken voor een aantrekkelijke baan in het bedrijfsleven.
Tot dusver promoveert de gemiddelde aio pas na zeven jaar. Geen best resultaat, erkent het Laioo, die de oorzaak zoekt in het 'onprofessionele begeleidingsklimaat' bij universiteiten. Hoogleraren die aio's slecht begeleiden, zo schrijft het Laioo, moeten vervangen worden en een financiële straf
opgelegd krijgen.