India, zo wordt vaak gezegd, is niet een van de gemakkelijkste landen om te verblijven. Zoals de lonely planet (de reisbijbel voor India) reeds vermeld, '(..) het kan er behoorlijk tegenzitten, de armoede kan je wanhopig maken, en de bureaucratie zou zelfs het geduld van een Hindu heilige op de proef kunnen stellen'. 'Echter', zo vervolgt de lonely planet, 'het is het allemaal meer dan waard!'
Het is het gemis van het laatste element in het verhaal van Jeroen de Jong en Claire Jacobs die een deel van hun studie in India mochten doen (UT nieuws van 18 september), dat mij noodzaakt om in de pen te klimmen. Ten eerste om aan te geven dat India niet per se de negatieve ervaring hoeft te zijn, die het voor deze twee UT-studenten kennelijk was. Ten tweede, om enig tegengas te kunnen geven aan de ietwat eenzijdige beeldvorming over India die lezers van het UT Nieuws werd geboden in genoemd artikel.
Net als de twee UT-studenten, bevond ook ik mij in de geprivilegieerde positie om een deel van mijn studie in India te mogen doen. Ook ik ben afgezet, bedrogen, mijn privacy was niet zoals ik dat in het Westen gewoon was, electriciteit was lang niet altijd aanwezig, en toch, toch heb ik er een ontzettend leuke tijd gehad. Hoe kan dat?
Bijvoorbeeld omdat de enorme diversiteit van India fascineert. Het land bestaat uit een bonte mengelmoes van religies, talen, kasten, en etniciteiten. Terwijl in het ene deel van India nog op de meest traditionele manier geboerd wordt, ontpopt het andere deel zich als een snelle groeier op het gebied van de software-industrie. In India is plus minus de helft van de bevolking analfabeet, maar India kan ook rekenen op de grootste poel van wetenschappelijk opgeleid personeel ter wereld. Het is echter niet alleen deze diversiteit dat het land meer dan de moeite waard maakt het te bestuderen en er te vertoeven.
Meer dan dit alles, zijn het de mensen, de Indiërs, die een onvergetelijke indruk achter laten. Wat Corneille reeds opmerkte over Afrikanen, geldt ten volle voor "de" Indiër. "Ondanks armoede kom je in Afrika alleen blije mensen tegen. Dat is verdwenen in Europa, hier zie je alleen norse mensen. Afrika is een les in optimisme". Natuurlijk ben je als blanke Westerling in de ogen van veel Indiërs een wandelend dollarbiljet, met alle gevolgen van dien. Tegelijkertijd zijn Indiërs over het algemeen ontzettend warme, aardige, en nieuwsgierige mensen, die er niet voor schromen je na een gesprek van enkele minuten uit te nodigenvoor een maaltijd bij hun thuis, alwaar de meest heerlijke gerechten op je liggen te wachten.
India, kort samengevat, is een land dat je hartstochtelijk lief kan hebben, of hartgrondig kan haten, en voor allebei valt wellicht evenveel te zeggen. Immers, wat je ook opmerkt over India, het tegengestelde is ook waar. Het is deze boeiende context die ik in dit schrijven duidelijk heb proberen te maken, en waarvan ik te weinig terug vond in het verhaal van de twee UT-studenten.
Jeroen Willems, recentelijk afgestudeerd aan de UT in de bestuurskunde
