De club is genoemd naar een Friese zeeheld die vocht in de gelederen van Michiel de Ruyter. De beoogde opvolger van de vlootvoogd zelfs, maar helaas legde Hiddes net even eerder het loodje dan zijn baas.
Gerbrich en Alvin spraken allebei eerder Fries dan Nederlands. Hoewel ze tegelijkertijd allebei zo stom waren op de middelbare school te besluiten Fries niet als extra vak te nemen. Maar op je dertiende is vier uur per week een hele kluif. Nu hebben ze spijt. Zoveel spijt dat Gerbrich haar moedertaal alsnog probeert op te pikken. Ze leest Friese boeken en pakt gerust het woordenboek om haar gelijk te bewijzen wanneer ze in een songtekst een fout gezien denkt te hebben. Toch liep een poging om in verenigingsverband de taal van hun gevoel met grammatica te onderbouwen spaak. Meer dan twee lessen hielden de Tsjerk Hiddes-leden het niet vol.
Friesland is klein. Of beter gezegd: leeg. Geen molen of gehucht is onbekend. Het 'verre' noorden is vertrouwd. Alles en iedereen waar Gerbrich van houdt hoort bij Friesland. Zeilen en schaatsen zal ze nergens anders doen.
Al schrikt ze van wat ze zegt. Zo komt ze wel erg Fries over. Ze kijkt heus wel verder dan haar neus lang is. Ooit wilde ze aanvankelijk gelijk na haar studie weer terug naar 'heit' en 'mem', maar daar is ze van teruggekomen. De omweg zal via een interessante baan in de Randstad gaan. Maar terug zal ze. Ooit woonde ze korte tijd in Limburg. Nou, die vlaaien en het bier waren lekker. Maar het was niet haar slag mensen. Ze zijn zo langdradig. Gaan via Amsterdam als ze iets willen vertellen. Ideaal zou zijn een rijke vent aan de haak te slaan. Gezellig samen in de Randstad te wonen en voldoende poen voor een buitenhuisje in Friesland. Voor Alvin hoeft die Randstad niet zo. Die voelt zich beter thuis in de rest van Nederland.
Het streven naar een onafhankelijk Friesland en een Friese universiteit vinden ze onzin. Sterker nog, ze kennen niemand die dat zou willen. Nee hoor, maar weinig Friezen zouden die nationalisten helpen met afsteken. En de vereniging is ook verre van nationalistisch. Het gaat om de gezelligheid onder een Friese vlag. Berenburger, suikerbrood en oranjekoek.
Ondanks al die gezelligheid gaat het slecht met de vereniging, die vijf jaar geleden ontstond uit een vriendenclub. Belangstellenden worden afgeschrikt door het studentenimago. Volgend jaar studeren acht van de dertien leden af. Dan is Tsjerk Hiddes in een klap het bestuur kwijt. Nieuwe leden zijn derhalve van harte welkom. Het is toch belangrijk dat studenten zich ergens thuis kunnen voelen. Daar kan een vereniging prima bij helpen.
Nieuwelingen kunnen rekenen op een gastvrij welkom, want dat zijn ze in Friesland. Er zal bij de ouders van Alvin geen gestrande toerist, die net de laatste boot naar Schiermonnikoogheeft gemist, tevergeefs aankloppen voor onderdak. En bovenal zullen nieuwelingen zich kunnen herkennen in de typische Friese oprechtheid en eerlijkheid. Geen wonder dat Nederlanders Gerbrich af en toe wel heel direct vinden.
Voor meer informatie over Tsjerk Hiddes: Gerbrich Dijkstra, 4334975.
