'Ik maak het anderen graag naar de zin'

| Redactie

Hij stopt ermee omdat hij vindt 'dat zijn tijd erop zit'. In besturen zitten is goed, maar het mag niet te lang duren. Bovendien is het een mooi moment om het voorzitterschap van de UT Kring, de personeelsvereniging van de UT, aan iemand anders over te dragen, zegt Derk Bosker. Boerderij Bosch staat in de steigers, er is een verjonging van het bestuur bereikt en nieuwe activiteiten zijn opgestart. 'Je kunt alleen zaken veranderen als je in staat bent met een frisse blik te kijken. Het is welletjes. Die frisheid is er na vijf jaar wel af.'

Bosker stapte in de UT Kring omdat hij besturen leuk vindt. Aangezien hij goed is ingevoerd in het universitaire bestuurlijke netwerk, dacht hij dat ze hem daar best konden gebruiken. Daarnaast vindt hij het leuk om 'dingen voor mekaar te krijgen'. Voorlopig echter heeft hij alle bestuurlijke activiteiten, inclusief zijn werk voor de medezeggenschapsraad van de basisschool van zijn kinderen, opgeschort. 'Ik ben met plezier drie jaar vice-voorzitter en twee jaar voorzitter van de UT Kring geweest. Maar nu heb ik behoefte aan rust.'

De UT Kring heeft ongeveer vijftienhonderd leden, waarvan er volgens Bosker vijfhonderd actief zijn in de verschillende subverenigingen. Van genealogen, hengelaars en tennissers tot jeu de boules-liefhebbers en voetballers toe. De meeste leden zitten in de leeftijdscategorie die ook de grootste groep binnen het totale UT-bestand uitmaakt: werknemers van veertig tot vijftig. Medewerkers tussen de twintig en dertig jaar laten het afweten. Die hebben andere interesses, denkt Bosker. 'Ze hebben ook minder binding met de UT, want vaak is het tijdelijk personeel.'

Stroperigheid

Eigenlijk zou iedereen lid moeten zijn van de UT Kring, vindt Bosker. De universiteit is meer een 'dorp' dan bedrijven als Holland Signaal of Holec. In zo'n gemeenschap moeten activiteiten plaatsvinden die daarbij passen. En dat mag best tijdens werktijd gebeuren, zoals gezellig met de vakgroep sporten. Op die manier zouden best onderhuidse spanningen die in de loop der tijd in een groep ontstaan, kunnen worden opgelost. 'Maar hier spreekt de beheerder', waarschuwt Bosker, die faculteitsdirecteur van Toegepaste Onderwijskunde is.

Of een personeelsvereniging bijdraagt tot een binding met de UT, betwijfelt hij. Misschien vroeger, in de jaren zestig, maar tegenwoordig niet meer. 'De UT is verzakelijkt. Ik denk dat de meeste UT'ers zich richten op de eigen werkplek, de kleine directe eenheid.' Zelf beschikt hij wel degelijk over company pride. 'Op gezette tijden mag ik ook kennis nemen van hoe ze het bij andere universiteiten in het binnen- en buitenland doen. Dan denk ik dat het hier helemaal niet zo slecht gaat. Van die stroperigheid waar Ben Veltman onlangs over sprak, merk ik weinig. Als je aan de UT echt iets wilt, lukt het je ook.'

Dood paard

Die vermeende stroperigheid is er dan ook niet de reden van dat de verhuizing van de UT Kring van 't Kwekhoes naar Boerderij Bosch, aan de Campuslaan bij de tennisvelden, vijf jaar op zich liet wachten. Al had Bosker af en toe wel het gevoel dat hij 'aan een dood paard liep te sjorren'. Probleem was dat er 'niemand verantwoordelijk was' en 'de plannen steeds veranderden'. Anders gezegd: 'De koers was niet eenduidig.'

Vijf jaar geleden stelde het college van bestuur de personeelsvereniging een nieuwe locatie voor: de boerderij. Een soort cadeautje bij het dertigjarig bestaan. Het aanbod ging gepaard met een geldbedrag van een ton voor de verbouwing van het historische gebouw, dat al sinds 1992 leeg stond. Het bedrag was echter niet voldoende. Zelfs het eenvoudigste plan-van-eisen vergde zo'n veertigduizend gulden meer.

Voorts vonden verschillende subverenigingen dat ze eigenlijk prima zaten in 't Kwekhoes. Klein, maar groot genoeg voor de meeste bijeenkomsten en verder idyllisch gelegen. De leden stonden niet eendrachtig achter een mogelijke verhuizing. Ook de beheerder van 't Kwekhoes, inmiddels wegens gezondheidsredenen vertrokken, zag de noodzaak van een nieuwe locatie niet in. 'Hij heeft dankzij zijn contacten binnen de UT Kring de zaak vrij aardig kunnen tegenhouden.' De algemene ledenvergadering wenste in 1995 een nadere onderbouwing van het plan.

Wantrouwen

Ook de dienst Campuszaken ging zich met boerderij Bosch bemoeien. De campus wilde de UT Kring wel als hoofdbewoner hebben. Over deze plannen sprak de algemene ledenvergadering een veto uit. Er werd gevreesd voor hogere exploitatielasten en consumptieprijzen. Het gemiddelde UT-Kringlid heeft een 'gezond' wantrouwen tegen de campus, denkt Bosker. Hoewel dat niet terecht is. 'De campus wil er voor iedereen zijn. Natuurlijk, de exploitatielasten zijn wat hoger en dus zijn er meerkosten, maar die kunnen we terughalen door activiteiten.'

Vervolgens bracht Campuszaken het tennispaviljoen ter sprake. Dat zou ook in de boerderij moeten worden ondergebracht. De personeelsvereniging vond dat geen goed idee, want dat zou betekenen dat de schuur van de boerderij niet meer door de vereniging kon worden gebruikt. 'In een kleedkamer kun je moeilijk gaan aquarelleren.'

'Maar voordat je de juiste persoon aan zijn jasje heb getrokken om duidelijk te kunnen maken dat je iets niet wilt, ben je zo maanden verder.' Maar in november 1996 ging de kogel eindelijk door de kerk en besloten de leden tot de verhuizing.

De toekomst van de UT Kring ziet Bosker zonnig in. De afgelopen vijf jaar is gebleken dat veranderingen mogelijk zijn. Nieuwe activiteiten zijn een succes: winkelen in Duitsland, culturele uitstapjes, een eigen website, een nieuwe huisstijl. 'Dit jaar zijn we voor de derde keer met de kinderen paaseieren gaan zoeken. Zulke activiteiten spreken mij als jonge vader wel aan. De kinderen hadden de middag van hun leven.'

Ook Bosker heeft zich bij de UT Kring best kunnen vermaken. Al was het alleen maar omdat hij er een 'kinderlijk genoegen in schept het andere mensen naar hun zin te maken'.


'Dit jaar zijn we voor de derde keer met de kinderen paaseieren gaan zoeken. Zulke activiteiten spreken mij als jonge vader wel aan.'

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.