Nico
kop UvA-smoel
De Universiteit van Amsterdam wil letterlijk beter zichtbaar worden in de stad. Net als McDonalds en Heineken. De universiteitsgebouwen zijn nu nog nauwelijks herkenbaar en dat moet veranderen. Daarom worden opvallende lichtbakens aangebracht. Op een van de schoorstenen van het complex op het Roeterseiland werd vorige week met behulp van een hoogwerker al een vrolijk verlicht UvA-logo van 4,5 meter gemonteerd. Maar dat is nog niet alles, kan Folia melden. Ook de economische faculteit kreeg een verlichte dakreclame van ruim twaalf meter lang. De gevel van de psychologische faculteit werd eveneens opgesierd met het UvA-logo en de tekst Universiteit van Amsterdam. Waar het om gaat is dat de universiteit 'goed wordt neergezet', aldus de baas van voorlichting. De panden in de binnenstad zullen meer smoel krijgen door het versieren van de gebouwen met literaire teksten. Eigenhandig verzonnen door een Amerikaanse kunstenaar.
Studentenoverlast
De buurtbewoners van de Maastrichtse Herbenusstraat hebben schoon genoeg van de studenten. Ze ageren tegen de studentenhuizen en de sociëteiten van twee studentenverenigingen. De studenten veroorzaken geluidsoverlast, een door fietsen geblokkeerd trottoir en vandalisme. Observant
schrijft dat bewoners handtekeningen verzamelen om de burgemeester ertoe te bewegen de beide verenigingskroegen te sluiten. Bovendien is er een centraal meldpunt bij de politie ingesteld, waar overlast kan worden aangegeven. 'De cafés zijn goed geïsoleerd', zegt een buurtbewoner, 'dus daar hebben we geen last van. Maar op straat wordt veel kabaal gemaakt. Geschreeuw, er wordt op ramen gebonsd en ze hebben zelfs een keer met een winkelwagentje op een geparkeerde wagen ingereden. Gelukkigkomt de politie meteen als we bellen.' Een studente daarentegen vindt dat de buurt zich wel erg vijandig opstelt. 'We krijgen regelmatig telefoontjes van buurtbewoners. Soms met regelrechte dreigementen als: 'We slaan jullie nog eens het ziekenhuis in'.' De politie erkent dat er spanningen zijn tussen studenten en buurtbewoners in de Herbenusstraat. Zij zullen dan ook vaker in de buurt surveilleren.
Dure koffie
Al heeft hij er niets mee van doen gehad, de grote baas van Douwe Egberts, in zijn vrije tijd voorzitter van de Utrechtse raad van toezicht, krijgt toch zijn zin. Voor een deel in ieder geval. In verschillende onderwijsgebouwen in de binnenstad stonden onlangs, daar waar voorheen Max Havelaar werd geschonken, ineens automaten van Douwe Egberts. In de wandelgangen werd al snel een verband gelegd met de kritische kanttekeningen die de topman plaatste bij het gebruik van Max Havelaar koffie op de universiteit. 'Die automaten hebben niet met hoe-heet-hij-ook-al-weer van Douwe Egberts te maken', zegt de projectleider van het Max Havelaar-project van de restauratieve dienst echter tegen het U-blad. Ja, geeft hij toe. Het was een loffelijk streven twee jaar geleden om op de gehele universiteit over te gaan op vriendelijke en eerlijke koffie. Maar het is gewoon te duur. Op bepaalde locaties legt de dienst er tienduizenden guldens op toe. Dat komt omdat het bedrijf dat Max-Havelaar koffieautomaten exploiteert 'enorm duur' is. Vanuit bedrijfseconomische redenen is toen gezegd: 'Dit kan niet meer. Dus zijn we op zoek gegaan naar een goedkopere firma. En kwamen we uit bij deze boerenkoffie van Douwe Egberts.' De studentenvakbond vindt dat zoiets niet kan. De universiteit moet inzake het koffiegebruik een voorbeeldfunctie naar studenten toe hebben.
Te vroeg
Even moesten de leden van de universiteitsraad in Groningen vorige week donderdag het gevoel hebben gehad dat ze al tot het verleden behoorden, schrijft UK. En dat terwijl de allerlaatste vergadering nog moest beginnen. De naambordjes van de raadsleden lagen niet zoals gebruikelijk klaar op een tafel bij de ingang van de Senaatskamer, waar ze zouden vergaderen. En ze stonden ook niet op de presentielijst. Een paar dagen eerder was de nieuwe bestuursstructuur (MUB) ingevoerd aan de rijksuniversiteit, maar kennelijk was het de bodes van het Academiegebouw ontschoten dat de oude universiteitsraad nog een keertje bij elkaar moesten komen. Nadat de oude bordjes in aller ijl waren opgedoken kon de raad alsnog de lopende zaken afhandelen en de vertrekkende leden uitzwaaien.
