Geknipt uit de bladen

'Minder feestelijk'

Minister Ritzen was vorige week voor de opening van het academische jaar in Nijmegen. Studenten hadden uiteraard een pesterijtje voor hem in petto, of beter gezegd voor zijn wagen: een wielklem. Die pas zou worden verwijderd als de minister beloofde zijn ov-plannen in te trekken. Paniek echter toen de chauffeur van de minister, na zijn vrachtje afgeleverd te hebben, weer wegreed. Student Matthijs de Groot sprong op de fiets en zette de achtervolging in. 'Ik heb van mijn leven nog nooit zo hard gefietst', hijgt hij in KU Nieuws na. 'Gelukkig was het druk op de weg, anders had ik ze nooit bijgehouden.' Zo kon de wielklem alsnog worden aangebracht. Een boze chauffeur belde echter politie en brandweer. Die dreigden de klem met zwaar materieel te verwijderen. Daarop kozen de actievoerders eieren voor hun geld: 'Die wielklem kostte 139,95 gulden en we wilden hem graag nog eens gebruiken, verklaart De Groot.

Een primeur in Groningen. Alle onderzoeksgroepen van de faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen hebben een rapportcijfer gekregen van een extern bureau. De beoordeling is gebaseerd op een analyse van de publicaties van vaste medewerkers die zijn verschenen tussen 1980 en 1995. In deze zogenaamde citatie-analyse is het Groningse onderzoek vergeleken met een gemiddelde wereldscore voor elk vakgebied. De rapportcijfers zullen samen met de onderzoeksvisitatierapporten een belangrijke rol spelen bij de verdeling van geld over de onderzoeksinstituten. Hoe de citatie-analyse mee gaat tellen is nog niet zeker. Binnen de faculteit bestaan twijfels over de uitkomsten. Afdelingsvoorzitter Wiskunde en Informatica J. Willems ziet in de citatie-analyse een objectief, maar gebrekkig instrument: 'De extremescores hebben een onevenredig groot effect. Een goede onderzoeker kan een hele onderzoeksgroep aan een hoog gemiddeld cijfer helpen.' Bovendien leidt dit soort metingen volgens hem, schrijft UK, tot een publicatiecultuur waarin het schrijven van veel korte artikelen met veel co-auteurs en een lange referentielijst wordt aangemoedigd. 'En het laatste wat de wetenschap nodig heeft is nog meer publicaties',

De nieuwe rector van de Vrije Universiteit heet Taede Sminia, inderdaad, van Friese komaf. Maar Taede is opgegroeid in Amsterdam. Hier heeft hij een prettige jeugd gehad, zonder Maarten 't Hartachtige trauma's, keuvelt Ad Valvas: 'Zondagochtend gingen we naar de kerk en dat vonden we eigenlijk best leuk. Ik herinner me hoe er dan negen rijtjes centen klaar lagen voor de collecte en daarnaast voor ieder wat pepermuntjes.' Uiteraard moest hij al jong zijn steentje aan het banketbakkers-huishouden bijdragen, bijvoorbeeld zorgen dat alle schoenen werden gepoetst. 'Pffft, elf paar, dat was wat hoor.' En wat vindt de nieuwe rector zoal van belang? Het persoonlijk serveren van lekkere cappuccino en warme chocolademelk. 'Soms moet ik uren achter elkaar met verschillende mensen overleggen. Het is dan heel fijn dat ik niet ook nog eens voor koffie en broodjes hoef te zorgen.'

Scholieren weten niet wie de KUB is en waar die zich bevindt. Daarom zou de Brabantse universiteit liever Tilburg in haar naam zien. Op verzoek van de U-raad werd de mening van de Brabanders over de naamskwestie gepeild. 'Katholieke Universiteit Brabant', KUB dus, is niet de meest geschikte naam voor de universiteit, vindt een meerderheid van ruim 395 ondervraagden. Ruim eenderde geeft de voorkeur aan 'Universiteit (van) Tilburg'. In een eerder gehouden enquête werd deze mogelijkheid niet genoemd. Geen opzet, maar vergeten, aldus een voorlichter. De universiteitsraad slikte deze verklaring, zij het met argwaan. Was dit een poging om de naamsdiscussie in de kiem te smoren? Die leidt immers tot de 'onsmakelijke' discussie, schrijft Univers, over de K van katholiek, oftewel Katholieke Universiteit (van) Tilburg, oftewel KUT.

Een nieuwe brochure van de universiteiten in Amsterdam, Groningen, Leiden en Utrecht. Eerder publiceerden zij een rapport over hun culturele taak. In 'Onderwijs op niveau' presenteren zij een onderwijsvisie. 'De universiteiten met fundamenteel-wetenschappelijke grondslagen en een brede disciplinaire opbouw zijn van oudsher de echte universiteiten. Om die reden noemen de vier zich de klassieke universiteiten, niet zozeer omwille van hun leeftijd. En in die zin onderscheiden zij zich van de overige Nederlandse universiteiten die ofwel gespecialiseerd zijn, ofwel niet uitsluitend gebaseerd op wetenschappelijke grondslagen', citeert een redacteur van Utrechts Universiteitsblad rillend over zo veel misplaatste arrogantie.