Tussen burgers en studenten botert het niet. Dat was eeuwen geleden al zo in het oude Oxford. De vijandelijkheden liepen op zeker moment zo hoog op dat een groep studenten zijn toevlucht zocht in Cambridge. En zo werd die andere eerbiedwaardige universiteit geboren. Maar sommige tradities houden het eeuwenlang vol. Dat geldt ook voor de animositeit tussen burgers en studenten (en dan bedoelen wij de echte, academische, niet die plebejers van het hbo of, nog erger, mbo die zich sinds het verschijnsel basisbeurs ook student noemen, maar dit terzijde).
Nobiles, het kwartaalblad voor de techniekstudent, onderzocht de ernst van de wederzijdse haat en nijd. De helft van de burgers vindt studenten arrogant, bijna eenderde van de studenten is het daarmee eens. Een kwart van de burgers vindt studenten lui. Klopt, zegt 13 procent van de studenten. De studiefinanciering is te laag, vindt 98 procent van de studenten. Weet 81 procent van de burgers ook. Studenten drinken over het algemeen te veel. Inderdaad, zegt bijna de helft van alle ondervraagden. Onbegrip? Haat? Nijd? Valt reuze mee.
Op één punt echter levert het onderzoek een bruikbaar resultaat. Van de ongetitelde burgers noemt 18 procent zichzelf een loonslaaf. Onder de ex-studenten die tot het burgerdom zijn toegetreden is dat maar liefst 68 procent. 41 procent van de ex-studenten is dan ook jaloers op de student-van-nu tegen slechts 14 procent van jan-met-de-pet-zonder-titel. Conclusie: de studententijd is de leukste tijd van je leven. Dat zou een bron van jaloezie en haat en nijd kunnen zijn. Maar burgers weten niet wat ze missen. Tenzij ze doctorandus, meester of ingenieur zijn.
Aha. Nu snappen we waarom politici die zelf acht, tien jaar over hun studie mochten doen, er de afgelopen jaren als de kippen bij waren om het studentenleven zo kort en zuur mogelijk te maken. Ze zijn gewoon jaloers. Arme loonslaven.
Genieten
Andere vraag: worden academici steeds burgerlijker? 'Veel van de hbo'ers en academici kozen voor KPN als werkgever omdat het bedrijf actief is in het buitenland. Maar als ze zelf actief kunnen worden, regent het smoezen om de net aangekochte rijtjewoning maar niet een paar jaartjes te verruilen voor een huis in Kiev, Boedapest of elders in de wereld', klaagt KPN Nieuwsblad volgens de Volkskrant. KPN zocht vijf trainees om in drie landen ervaring op te doen. Voor in totaal één jaar. Vice-president Pieters van internationale zaken zat klaar om de grote stroom aanmeldingen te verwerken en de besten er uit te kiezen. Welgeteld zeven academici (en 23 hbo'ers) reageerden. De arme man snapt er niks van. Wij wel. De jonge academici hebben hun hele studietijd overuren gedraaid om hun curriculum te vullen. Ze zijn op studiereis naar Japan geweest, hebben stage gelopen in de VS en zijn afgestudeerd in Brazilië. Vakanties vulden zich vanzelf met workshops, symposia of summer schools. Ze hebben hun studietijd doorgebracht in donkerblauw kostuum of mantelpak, jachtend tussen collegezaal, vergadering, bedrijfsbezoek en borrel. Zeven dagen per week, 24 uur per dag netwerkend. En nu zitten ze dan warempel eindelijk op het pluche, dankzij dat cv van tien kantjes, dat netwerk en niet te vergeten de trainingen voor psychologische tests en assessment centres. Ze kunnen gewoon eens van negen tot vijf, en daarna voor de buis. Moeten ze voor hun carrière zeker weer naar zo'n land waar je met stokjes moet eten. Donder op. Jonge academici willen eindelijk wel eens genieten van het leven.
