Migrant

| Redactie

Ik maakte me zorgen over je oma. Ze kwam de deur niet meer uit. De godganse dag zat ze op het internet foto's van Mars te bekijken. Ach, ik begreep haar wel. Het leven op aarde beviel haar niet meer zo. Mij ook niet. Dus toen op een kwade dag ook nog mijn kleermaker door het hoofd geschoten werd, toen was de maat vol. Ik zei: 'Gon, spullen pakken, we gaan er vandoor!' We waren nog net op tijd voor de laatste vlucht.

Onze eerste zorg was het vinden van onderdak. Want die lage temperaturen hier, die waren we op aarde niet gewend. Maar je oma had een theorie. Ze zei: 'Als Barbacle Bill, Yogi, Wedge, Shark, Half Dome en al die andere stenen restanten zijn van vroeger leven, dan moeten ze wel ineen passen tot een Martiaans onderkomen.' En ze had gelijk. Na een lange dag puzzelen stond Villa Ares weer overeind.

Niettemin waren onze eerste jaren hier zwaar. Hard werken, dat hadden we verwacht, dat weet je als je gaat verhuizen, maar we stuitten ook op onbekende problemen. Zo hadden we vreselijk veel last van op hol geslagen radiografisch bestuurbare meccanowagentjes. Kijk, op aarde had je ook meccanowagentjes, maar daar had je kleine broertjes en die hielden de populatie meccanowagentjes in toom. Maar op Mars had het radiografisch bestuurbare meccanowagentje geen natuurlijke vijand, dus nadat de Amerikanen er hier eentje hadden neergezet ontstond er al snel een ware plaag van radiografisch bestuurbare meccanowagentjes. Ieder moment konden ze je overrijden.

Twee kinderen hebben we erdoor verloren, waaronder Patrick, onze jongste - daar ben jij nog naar vernoemd. Toen het gebeurde hebben we serieus overwogen terug te gaan. Maar toevallig net in die periode arriveerde er een Vikingschip, en de daarop aanwezige Noormannen (je oma dacht nog dat het Batavieren waren) hadden een Nilfisk bij zich. Dat bleek dè uitkomst. De harde zuigkop van de Nilfisk stofzuiger is voor het radiografisch bestuurbare meccanowagentje nog dodelijker dan het aardse kleine broertje. Er volgde dan ook snel een slachting onder de meccanowagentjes, die pas teneinde kwam toen de Nilfisk en het meccanowagentje het harmonisch evenwicht bereikten waarin wij nu verkeren.

En dit is dus maar wat je opa je vertellen wil, en ik vertel het je opdat je het maar nooit vergeten zult. Zonder de migratiedrang van de Noormannen had het leven op deze planeet er zeker niet zo rooskleurig uitgezien.

PS. 'This column has been sponsored by a manufacturer of vacuum cleaners in the north of Europe'.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.