Spieren geven bij het aanspannen een elektrisch signaal af. Neurologen gebruiken deze elektrische informatie al om de toestand van spieren en zenuwen te kunnen beoordelen. Nieuw is het gebruik van informatie uit EMG's (electromyogrammen) om de coördinatie van de spieren tijdens een beweging te analyseren.
Nu nog wordt de functie van de spieren beredeneerd vanuit de beweging zelf. Dit geeft volgens Kleissen te weinig zekerheid. Meting van EMG's met elektroden op de huid kan die zekerheid volgens hem wel geven. Dit wordt in een zeer beperkt aantal laboratoria ter wereld gedaan. Het laboratorium voor bewegingsanalyse van Het Roessingh in Enschede is er één van.
Volgens Kleissen is toepassing van de meettechniek goed mogelijk in de revalidatie, neurologie, orthopedie, sport en ergonomie. Hij ziet vooral mogelijkheden bij de behandeling van kinderen met infantiele encephalopatie, een aandoening die ontstaat door een tijdelijk zuurstoftekort in de hersenen bij de geboorte, en die ondermeer spasticiteit tot gevolg heeft.
Skelet
Door de coördinatie van de spieren te analyseren met EMG's en videobeelden wordt de bewegingsstoornis in kaart gebracht. En is een heel gerichte aanpak mogelijk: chirurgische ingrepen zoals het langer maken van spieren of het losmaken van de spieren van het skelet zijn op deze manier veel beter te plannen. Dat maakt de behandeling doelmatiger en ook nog eens goedkoper.
Kleissen heeft zowel theoretisch als experimenteel de techniek van het meten van spiercoördinatie bestudeerd. Hij concludeert in zijn proefschrift dat standaardisatie noodzakelijk is om metingen in verschillende laboratoria uitwisselbaar te maken. Door het onderzoek zijn de mogelijkheden en beperkingen van bewegingsanalyse beter bekend geworden. De tot nu toe heersende scepsis over deze meetmethoden is volgens Kleissen dan ook onterecht.
Revalidatie-instituut Het Roessingh, en de research-tak ervan, werken veelvuldig samen met het Biomedisch Technologisch Instituut van de UT. Samen met de faculteiten Elektrotechniek en Werktuigbouwkunde worden ondermeer technieken ontwikkeld om mobiliteit van patiënten met een gehele of gedeeltelijke dwarslaesie te vergroten. Functionele elektrostimulatie, aangevuld met ondersteuning door orthesen, kan patienten helpen weer te gaan staan en zich voort te bewegen. Ook ontwikkelen BMTI-onderzoeksgroepen nieuwe implanteerbare electroden voor uiterst selectieve stimulatie.
