Waarom heeft hij ja gezegd? 'Als bedrijfsleven hebben we regelmatig kritische opmerkingen over het hoger onderwijs. Als je dan gevraagd wordt om vanuit je eigen invalshoek mee te praten, moet je daar niet voor weglopen. Dat is een kwestie van maatschappelijke verantwoordelijkheid.' Zijn invalshoek is de vraag hoe te zorgen dat de universiteit optimaal aansluit op de maatschappelijke behoeften.
Sistermans zit vanuit diezelfde overweging ook in de raad van advies, het CvB-klankbord dat inmiddels enkele keren bijeen is geweest. Dubbelop, geeft hij toe. 'Ik heb er moeite mee om enerzijds als lid van de raad van advies het CvB te adviseren over bijvoorbeeld een benoeming en vervolgens als lid van de raad van toezicht op de besluitstoel te gaan zitten. Ik kan me voorstellen dat dit een reden is om straks uit de raad van advies te stappen.'
Met de affaire-IJzerman betoont Sistermans zich zeer ongelukkig. De raad van toezicht moet volgens hem zo snel mogelijk duidelijkheid zien te krijgen. 'Heeft de minister besloten iemand niet te benoemen, of heeft de minister besloten geen besluit te nemen en dat aan ons over te laten? In het eerste geval moeten we weten waarom hij die persoon niet wilde benoemen. Vervolgens zullen we onze eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. Dat hoeft niet noodzakelijkerwijs te gebeuren op basis van wat nu ter tafel ligt. Wel moet daarbij steeds respect voor personen voorop blijven staan.'