Schuimbekken
De vraag is natuurlijk wat het schuimbekken kan hebben veroorzaakt. Wedden dat het een telefoontje van Ritzen is geweest? De PvdA-bewindsman was natuurlijk pissig dat de uitkomst van de zoveelste benoemingsprocedure voortijdig was uitgelekt. Hij gaf het CvB te verstaan dat daar onmiddellijk een eind aan moest komen. Deze krant mocht kortom niet verschijnen. Misschien kan een van de dames en heren Tweede Kamerleden zich eens in de staatsrechtelijke aspecten van Ritzens oekaze verdiepen.
IJzerman intussen houdt zich wijselijk gedeisd. Want de kans bestaat natuurlijk dat de UT-benoeming hem alsnog door de neus wordt geboord. De vraag is of wij daar rouwig om moeten zijn. De man heet niet voor niets 'de slavendrijver' bij zijn geliefde korps. De vraag is ook of hijzelf daar rouwig om moet zijn. Outsiders krijgen het zwaar binnen een academische instelling. Oud-secretaris Mary Franken kan er van meepraten.
Lijdzaam
D66 legde bij haar oprichting vast dat wanneer de politieke doelen bereikt waren, ze zichzelf zou opheffen. Ruim dertig jaar later zit de partij in de regering en is even vaag als iedere andere gemiddelde partij.
Dat zal ons niet overkomen, moet de Raad voor de Campusvoorzieningen vorige week gedacht hebben. Wij gaan wel mee met de veranderende tijdgeest. Dus besloot de raad aan de U-raad toestemming te vragen de verkiezingen uit te stellen in verband met de op handen zijnde MUB. Dit omdat de RCV zijn bevoegdheden aan de U-raad ontleent. Geen verkiezingen dus voor de zomer, maar na de vakantie een besluit wanneer dan wel. Kat-in-het-bakkie van het College van Bestuur, dat immers schoon genoeg heeft van al die overlegorganen en studenteninspraak. Alleen de nieuwelingen in de raad van Campus Open waren fel tegen het voorstel. Ze werden weggestemd. Het is nu aan de U-raad om te besluiten of hij het verzoek van de RCV honoreert.
Pure realisme, zou je misschien denken. Fout. Onbegrijpelijk pessimisme is een betere terminologie. Want welk bestuurlijk gekozen orgaan schort nou zijn eigen verkiezingen op? Welke democratische bestuurders geven voordat werkelijk bekend is wat er met hun troetelkind gaat gebeuren, al het heft uit handen? Waarom gaat de RCV lijdzaam zitten afwachten? Waarom is goed beslagen ten ijs komen met een verse, sterke en gemotiveerde nieuwe raad geen optie? Alsof er niets meer te besturen valt.
