De vorm van universitaire prostitutie die afgelopen maandagavond in de Vrijhof viel aan te treffen sloeg echter alles. Wat was het geval: Dè, minst kritische, Bank van Nederland had voor één of andere regionale corporate teambuilding-sessie Audiozaal èn Theatercafé afgehuurd. Leuk, zul je denken, eindelijk kans om onder het genot van een biertje een beetje te netwerken met de in ABN-Amro T-shirt gestoken marketingmanager. Zo van: 'Hartstikke tof man, die natuurvernietende reclamecampagne van jullie. Lekker met Romeinse strijdwagens door het bos raggen, moet kunnen.'
Nou, dus niet leuk hè. Het Theatercafé was de hele maandagavond uitsluitend en alleen toegankelijk voor het personeel van Dè Bank. Twee potige studenten bij beide ingangen hielden alles wat er ook maar enigszins studentikoos uitzag resoluut tegen. 'Als je echt wat wilt drinken kun je dat in de hal doen.' Ja, ik wil potverdomme na afloop van een voorstelling wat kunnen drinken! Met de luitjes van Arabesque bijvoorbeeld, die met hart en ziel een jaar lang gewerkt hebben aan een van spanning zinderende dansvoorstelling. Mogen die zo'n heel jaar vol geladen emoties na de laatste uitvoering misschien een beetje goed en gezellig afsluiten? En met goed en gezellig bedoel ik niet een met TL-balken verlichte, van ranzige plastic Hartman-stoeltjes voorziene, tochtige bar in een kale ontvangsthal.
Hebben we eindelijk een sfeervol café in de Vrijhof waar je ook blijft hangen als je vereniging niet achter de bar staat, wordt-ie geannexeerd door 'het bedrijfsleven'. Voor zover mij bekend is het Theatercafé niet in de Vrijhof gesitueerd om de financiële chaos bij de dienst Restauratieve Voorzieningen te verhelpen. Dat café is er voor gesprekken, cultuur, verbeelding, liefde, om dronken te worden (hoewel), voor alles behalve 'het bedrijfsleven'. Laat ze maar ergens anders met hun geld gaan patsen.
Sijas P. Akkerman, student WWTS
