Probleem is de motivering van de keuze. Een expertisegroep kwam tot de conclusie dat de voor- en nadelen van gedeelde en ongedeelde medezeggenschap elkaar vrijwel in balans houden. De keuze voor gedeelde zeggenschap is vooral gebaseerd op de behoefte een breuk met de huidige situatie te bewerkstelligen. Tegenstanders vinden het gezamenlijk optreden van studenten en medewerkers juist een waardevolle traditie. De U-raad heeft nog steeds geen formeel standpunt ingenomen over medezeggenschap en daardoor waarschijnlijk de mogelijkheid tot benvloeding van de keuze gemist.
De faculteiten hebben dat nadrukkelijk niet gedaan. Dankzij de samenwerking van de decanen met het College van Bestuur zijn enkele voor hen bedreigende zinsneden uit eerdere plannen van het CvB niet meer terug te vinden in de jongste nota. Het gaat maar om woorden, maar die zetten wel de toon.
Faculteiten heten niet langer 'primair capaciteitskoepels' doch vormen de 'disciplinaire thuisbases' van het wetenschappelijk personeel. Bovendien wordt expliciet gesteld dat zij 'eigenaar' blijven van hun onderzoeksinstituten. Een faculteitsdecaan hoeft geen managementteam meer te vormen, maar dat heeft wel de voorkeur. De decaan, niet meer het College via de decaan, verschaft de directeur van een onderzoeksinstituut de benodigde middelen.
Het College heeft kortom zijn beoogde greep op de faculteiten en decanen enigszins verzwakt. Gezien het huidige wantrouwen van 'decentraal' versus 'centraal', is dat voor velen een geruststellende gedachte.
Niet alleen de samenwerking met de decanen, maar ook de inbreng van de nieuwe rector heeft een duidelijk stempel op de nota gezet. Alleen al de titel is daarvan een bewijs. Opvallend is ook dat niet langer wordt gesteld dat een van de leden van het CvB de eindverantwoordelijkheid zou moeten dragen. De CvB-vergaderingen zullen worden geleid door de Collegevoorzitter, maar het Management Team wordt voorgezeten door de rector.
Nadrukkelijk is getracht meer ruimte te scheppen voor de faculteiten (versus het centrale bestuur) en voor de professional (versus de manager). Onderlinge betrokkenheid en vertrouwen, gezamenlijke ontwikkeling en uitvoering van het beleid, daarop zetten het College en de decanen in. Waarschijnlijk zal een groot deel van de organisatie zich hierin zonder al te veel morren kunnen schikken.
Eén belangrijke beslissing is wijselijk nog onbesproken gelaten. In de vorige nota wordt gesproken over een fusie van de huidige tien faculteiten tot slechts twee of drie. Nu deze - emotionele - discussie nog even niet gevoerd hoeft te worden kunnen de plannen voor een nieuwe bestuursorganisatie de volle aandacht krijgen die zij verdienen.
