Over en sluiten

| Redactie

In Twente studeer je aan een ondernemende universiteit. Als aankomend student kom je niet naar een instelling van naam. Nee, je kunt hier zelf naam maken. Bovendien belooft de UT dat studenten hier verzekerd zijn van het unieke UT-garantieplan. 'Een wederzijdse inspanningsverplichting om de beste resultaten te halen.' VWO'ers die besluiten voor de UT te kiezen zijn verzekerd van woonruimte, sport & spel, projectonderwijs, studiepunten voor hun buitenlandse stages. Bovendien kunnen ze op de campus betaalde werkzaamheden verrichten voor het opdoen van werkervaring. Als het toch niet lukt op de UT kunnen ze zonder verlies van kostbare tijd overstappen naar het hbo. Lukt het wel een bul te bemachtigen, dan wacht de arbeidsmarkttoegeleiding. Voorts claimt de UT dat studenten hier binnen de nominale tijd kunnen afstuderen. Om het plan helemaal een gouden randje te geven, krijgt de student zelfs de verzekering dat er werkervaringsplaatsen voor hem zijn wanneer het onverhoopt toch niet lukt een baan te vinden. Dat ondernemen niet zonder risico's is, moge bekend zijn. Toch gaat Twente hierin wel erg ver. Er ís namelijk nog helemaal geen UT-garantieplan. Dat is in ontwikkeling. Alleen woonruimte, sport & spel en projectonderwijs kan de UT garanderen. Maar zelfs de studiepunten voor buitenlandse stages zijn nog niet rond. Voorlopig aan de studievoorlichters de ondankbare taak dat omzichtig uit te leggen, zonder dat wakkere ouders zich afvragen wat garanties in Twente waard zijn. Meer dan een aantrekkelijk luchtkasteel is het garantieplan nog niet. Of is dit een geval van miskende ondernemingsdrift?

Garanties

Boeven

Vroeger was het leven nog goed. De melkboer bracht de melk aan huis, kinderen spraken volwassenen met 'U' aan en de voor- en achterdeur hoefden niet op slot. Stal Swiebertje toch, uit pure armoede, het brood van de bakker, dan loste Bromsnor dat probleempje gemoedelijk op.

Hoe onveilig is het tegenwoordig. Geen raam kan nog een nachtje blijven openstaan en geen fiets is veilig. Zelfs niet afgelopen weekeinde op de derde verdieping van een flat aan de Witbreuksweg. De eigenaar had geen geluk, want het was de tweede fiets in zeer korte tijd. 'Ik ben het spuugzat', meldde hij dan ook op internet. Hij loofde een beloning voor degene, die zijn fiets zou kunnen opsporen. Maar daar liet hij het niet bij. Er ligt een 'nog grotere beloning als ie me de dader ook nog eens kan geven'.

Wat zijn dat voor middeleeuwse praktijken? Wat zou de gedupeerde student willen doen met de dader wanneer hij hem eenmaal in zijn vingers had? Vierendelen, kielhalen of de duimschroeven aanhalen misschien? Is deze actie ingegeven door een eerdere poging een aantal maanden geleden toen op internet een insluiper met foto en al aan het publiek werd gepresenteerd? Dat de vermeende insluiper ook werkelijk de dader was, mag geen rol spelen. Aan volksgerichten doen we niet meer. Gewoon wachten op Bromsnor.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.