Ik mag Wim wel. Hij lijkt sprekend op m'n moeder. Het is duidelijk dat hij zijn x-chromosoom van haar geërfd heeft. Dezelfde handen, dus dat zal wel weer een talrijk nageslacht worden. Maar voorlopig heeft hij de leeftijd van de volop experimenterende jonge onderzoeker. Meestal zijn het onschuldige proefjes. Dan stopt hij een kist komkommers in de wasdroger. Of dan zet hij de keukentafel schuin tegen de muur en dan laat hij daar 2 eieren vanaf rollen. De eerste die beneden komt vangt hij keurig op, maar de tweede valt kapot op de vloer. Soms echter gaat hij net iets te ver. Zo heeft hij laatst bij z'n vriendje Henk een paar putjes in de teelballen geslagen. Henk zit bij een atletiekvereniging en Wim zei dat die putjes de luchtweerstand zouden doen afnemen. Henk heeft een maand niet kunnen lopen.
Anneke weet zich vaak geen raad met haar zoon. Dus zodra ze haar jas heeft uitgetrokken vraag ik: "Okee, brand maar los, wat heeft Wim nu weer uitgevreten. Heeft hij het aquarium ondersteboven gekeerd om te kijken hoe de pijlinktvissen neuken?" Nee nee, lacht Anneke, hij was juist heel lief de laatste tijd. Hij bood zelfs spontaan aan dat hij in het vervolg wel voor het gazon zou zorgen. Maar in plaats van het te maaien, aaide hij het elke dag. Toen ik hem daar op aansprak beweerde hij dat het gras zo sneller zou groeien, zodat er meer zuurstof in de lucht zou komen. Zoveel zuurstof, dat zelfs Bello zou kunnen vliegen. Ik zei nog dat Bello toch geen vleugeltjes had, maar hij zei dat hij daar al voor gezorgd had. En toen heeft hij Bello met de vleugel op z'n rug van het balkon geduwd.
De Steinway is total loss, maar Bello heeft het overleefd. Althans, die val nog wel. Want Wim heeft Bello afgericht. Als Bello een kuil graaft in de tuin, gooit Wim een lapjeskat in die kuil en dan houdt Bello op met graven. Maar de laatste keer heeft Wim geen lapjeskat in de kuil gegooid. Wim zegt dat Bello nu door zal blijven graven net zo lang tot hij aan de andere kant van de aarde weer boven de grond komt. Ik heb Wim op het hart gedrukt dat hij niet te dicht bij die kuil mag komen, want als hij erin valt zie ik hem nooit weer terug. Maar vannacht is Wim uit z'n bedje gekropen en is hij toch in die kuil wezen kijken. Hij zei dat hij wou zien hoe groot de nieuwe maan is.
