De exploitatie van de Campus kan nog inventiever ter hand worden genomen. De UT maakt zich sterk voor de internationale student, maar ook de Nederlandse student verandert en geeft aanleiding tot een ander denken over de doelgroepen voor de UT, en zeker voor de Campus.
De UT is met nieuw elan op zoek naar andere doelgroepen en andere markten (niet slechts eerstefase-opleidingen aanbieden, maar 'kennis' een brede zin; de Campus is dan het management en de communicator van deze kennis), en de Campus moet bezwangerd raken van dat nieuwe elan.
Bijvoorbeeld: de UT biedt semi-permanente studentenhuisvesting (voor een of twee overnachtingen) aan; de UT kan de gebouwen openen van 6.00 tot 24.00 uur en niet slechts van 7.30 tot 18.00 uur, en daarin flexibele onderwijsvoorzieningen creëren (o.a. op het net). Op die manier werkt de calculerende student in plaats van vijf dagen acht uur, drie dagen veertien uur per dag. En houdt daarmee tijd over voor ander werk, vrije tijd e.d.
Ook de contacten met de regio kunnen sterker, zoals met HBO en MBO (ROC). Waarom wordt de Campus niet één groots Da Vinci dat aldus de hele UT omvat en niet slechts het gebouw van de Nederlandsche Bank. 'Volksontwikkeling' via de Campus!
Ander voorbeeld: het is moeilijk voor buitenstaanders (zoals docenten en studenten van opleidingen en scholen buiten de UT, werknemers van bedrijven die hun kennis willen uitbreiden, of de bijspijkerende senior) toegang te krijgen tot de kennisbronnen van de UT, de bibliotheek, de elektronische informatiedragers, en onze informatie- en communicatietechnologie. De Campus als intellectuele vrijplaats en expertisecentrum kan een interessante ontmoetingsplaats worden voor diegenen die zich aan de bronnen van de kennis willen laven. En voor diegenen die zich graag intellectueel willen meten met de geleerden op de UT.
De auteur is hoogleraar in de faculteit toegepaste onderwijskunde
