Na een bloeiperiode in de eerste helft van deze eeuw, leidde de tango in de jaren zestig en zeventig een marginaal bestaan. In de jaren tachtig kwam er echter een kentering, en sindsdien zijn de tangoscholen in Nederland als paddestoelen uit de grond geschoten.
Waarom is de Argentijnse tango zo populair? Mensen die tangodansen hebben het veelal over het 'tangogevoel': de intimiteit van de dans is onmiskenbaar groter dan bij stijldansen. Tangodansen is dansen vanuit je borst, en niet vanuit je benen of armen. De lichamen leunen licht voorover en de rechterwangen raken elkaar, de ogen van de vrouw zijn dikwijls gesloten. Tegelijkertijd berust die intimiteit op een code, vergelijkbaar met het naakt zijn in de sauna. Als de muziek stopt gelden er weer andere wetten.
Zoals bij alle dansen is ook bij de tango de man de leider en de vrouw de volger. Dit moet echter niet opgevat worden als een achterhaald stereotype rolpatroon. Tangodansen is een dialoog tussen twee lichamen, een woordenloos gesprek, waarin de leider minstens even veel naar de volger moet luisteren als andersom. Tangodansen is niet voor niets vaak verstild. Juist de kleine, subtiele bewegingen die de een van de ander oppikt maken het 'tangogevoel'.
De Argentijnse tango verschilt hiermee hemelsbreed van de ballroomtango. De laatste is een vorm van showdans, de eerste is meer ingetogen. De Argentijnse tango, honderd jaar geleden geboren in de arme wijken van Buenos Aires, is een vertolking van het sentimiento van de tangueros. Tegenwoordig zijn het voornamelijk hoger opgeleide mensen die warm lopen voor de tango. En hoewel de dans met de oversteek naar Europa enige kuising onderging, lijken de meer gewaagde figuren er toch weer in te sluipen. Een voet langs het been van je danspartner omhooghalen bijvoorbeeld. Het is echter maar de vraag wat de functie van zo'n gebaar is of geweest is. Het is weliswaar erg erotisch, maar ook erg handig om je ongetwijfeld vies geworden schoenen schoon te maken.
De tango (vierkwartsmaat) heeft twee broertjes, de wals (driekwartsmaat) en de milonga (tweekwartsmaat). En de tango zelf is ook geëvolueerd. Van eenvoudige liedjes van bijvoorbeeld Carlos Gardel naar de Tango Nuévo die onlosmakelijk met Astor Piazzolla en zijn bandoneon verbonden is.
Tangodansen doe je voor jezelf en je danspartner. Wat dat betreft is er niets veranderd sinds de Haagsche Courant in 1913 schreef: 'In den salontango danst men niet voor het publiek. Men moet zich geheelenal laten dragen door de muziek, zich als 't ware laten dansen.' De ogen sluiten en je overgeven aan de muziek en je partner, dat is het begin van het tango-dansen. Niet de pasjes en de figuren, die volgen vanzelf wel.
Tangosalon in het Theatercafé (Twentse Schouwburg), zondag 15 februari en 15 maart van 15.00-19.00 uur. Entree gratis, info 4858529 (Annika Jongen). Dansvoorstelling Tango Pasion (7 Argentijnse dansparen en orkest), woensdag 4 maart 20.00 uur in de Twentse Schouwburg met na afloop tangosalon. El Tamango start in september met nieuwe cursussen, info bij Concordia Kunst en Cultuur, 430999 (Berry Siggers).
foto: Agnes Booijink
