Studeren anno 1998 is studiepunten scoren. Of doen studenten nog iets met de verworven theoretische kennis? Jan Maarten Batstra, derdejaars elektrotechniek (EL) wel. Hij verzorgt voor poppodium Atak licht en geluid.
Atak is een organisatie die de link wil leggen tussen feesten en cultuur. In het eigen pand aan de Noorderhagen organiseert de stichting concerten die variëren van rock, metal en blues tot en met alternatieve house. 'We hebben meerdere ruimtes', vertelt Batstra, 'maar we zoeken nog naar een alternatieve locatie. Wegens geluidsoverlast mogen we aan de Noorderhagen maar twaalf keer per jaar geluidsactiviteiten produceren.'
Elke donderdag zijn er alternatieve houspartys. 'Dan sjouwen we drieduizend kilo apparatuur naar het partycentrum. Lampen, dimmers, snoeren, de hele geluidsinstallatie... Gelukkig heeft het meeste wieltjes. Vervolgens moet alles worden aangesloten. We richten de plek voor de dj's in met de mixers, draaitafels en cd-spelers en hangen de lichten op.'
Gaat er tijdens het concert iets stuk, dan repareert hij dat ter plekke. Als het feest is afgelopen - om vier uur 's ochtends - is Batstra weer aan de beurt voor het afbreken en terugsjouwen van de apparatuur. Met een beetje geluk stapt hij om zes uur zijn bed in.
Batstra bedenkt ook lichtpatronen die hij in de computer stopt. Hiermee laat hij de lampen knipperen op de muziek. Daar zijn apparaatjes voor in de handel, maar die vindt hij niet erg interessant. 'Apparaatjes zijn nooit zo leuk als de mens.
'Ik ga voor automatisering waarbij de mens de boel in handen houdt. Kijk, knipperende lampen zijn onderdeel van de muziek, een verlengstuk van de plaat die je draait en van het proces om de dansvloer vol te krijgen met rook. Dat maakt het werk heel creatief.'
Oogkleppen
Batstra schreef zich in bij Atak tijdens een intro, toen hij doegroeppapa was. Het leek hem leuk af en toe met licht en geluid te werken. Maar uiteindelijk ontdekte hij vooral de menselijke kant van het vak. Veel EL-studenten zijn wetenschappers in spé met oogkleppen op, vindt de student. 'Ze zien alleen eentjes en nulletjes. De computer is hun leven.'
Sommige studenten zijn volgens hem zo intensief met hun studie bezig dat ze vervreemden van de wereld. Ze kunnen prima met computers omgaan, blijkt uit reacties uit het bedrijfsleven, maar aan sociale vaardigheden ontbreekt het weleens.
'EL'ers staan er vaak niet bij stil dat sommige mensen niets van computers begrijpen. Daarom volg ik WMW-vakken, om meer de wereldproblemen ingestuurd te worden en me te ontwikkelen op maatschappelijk, psychologisch en persoonlijk gebied.'
Hij zou het iedere student willen aanraden. 'Kijk eens wat er echt in de wereld gebeurt. Volg eens wat WMW-vakken of doe er wat naast. Je persoonlijk ontwikkelen is ook beter voor je uitstraling.'
Verlegenheid
Tijdens een project in het eerste doctoraaljaar, waarin een technisch stuk speelgoed werd ontworpen, leerde de EL-student doelgericht en planmatig werken. 'Als je hier aan het soundchecken bent en iets begeeft het, dankun je door een systematische aanpak het probleem sneller verhelpen.'
Aan de abstracte vakken heeft hij minder. 'Voor een stressklus ga je niet eerst een differentiaalvergelijking oplossen.' Toch rekent Batstra ook voor Atak: 'We proberen de geluidshinder te verminderen door het geluid terug te kaatsen, tegenfasegeluid te produceren. Daar komt veel rekenwerk bij kijken'.
Tentamens maakt hij niet beter door zijn ervaring met licht en geluid. De opgedane sociale vaardigheden, die komen hem van pas. 'Ik ben niet meer bang voor contact met andere mensen. Ik kan van een 5,4 voor een tentamen een 5,6 maken. Je verliest je verlegenheid. Ik heb nu ook geleerd om zelf achter mijn zaken aan te gaan.'
Zijn vrijwilligerswerk bij Atak ziet hij als een aanvulling op wat hij op de UT leert. De techniek vult hij aan met sociale vaardigheden die hij opdoet bij Atak, en aan het poppodium levert hij technische kennis, geleerd aan de UT.
Batstra raadt iedereen aan zijn horizon te verbreden. 'Neem met een sociostudie een duik in de techniek, en kijk met een technische studie eens naar de sociale kant.' Ook in de toekomst wil de EL'er niet altijd achter de computer zitten: 'Alleen maar achter de computer... ik zou niet weten wat ik zou moeten doen!'
Jan Maarten Batstra: 'Ik kan van een 5,4 voor een tentamen een 5,6 maken.'
