Toegepaste ironie
Zo mag je bijvoorbeeld hopen dat een faculteit informatica millenniumproof is; dat het gebouw van een faculteit bouwkunde nooit zal instorten; dat een decaan psychiatrie niet psychopatisch wordt; dat die van milieukunde geen vaatjes in het Twentekanaal dumpt. Gebeuren die dingen toch, dan zijn dat pijnlijke zaken.
Maar zaken waar je als buitenstaander om moet lachen. Want dat is het voordeel van schrijnende ironie: bij de buitenwacht werkt ze op de lachspieren.
Voor liefhebbers van totale ironie, een verschijnsel dat zelden voorkomt, staat een mooi gevalletje op de rol. Een soort eclips van tegen zichzelf gekeerde spot, brilletje en klapstoel meenemen, woensdag 8 december, faculteit Toegepaste Onderwijskunde.
Strikvraag: wat mag er per se niet misgaan bij een faculteit Toegepaste Onderwijskunde? Het onderwijs? Warm, maar het kan preciezer. Het kundig toepassen van onderwijskundig verantwoord onderwijs? Touché.
Teletop en campus+, de vooruitstrevende onderwijsmethoden van TO, hebben als doel de student flexibeler te laten leren en meer verantwoordelijkheid te geven. Paradepaardjes.
Aanstaande woensdag organiseren TO-studenten uit protest een workshop voor docenten en opleidingsdirecteur en decaan. Teletop en campus+ hebben van Toegepaste Onderwijskunde een schools keurslijf gemaakt, vinden ze. Men gaat samen brainstormen hoe het beter kan.
Vrachtschip
Het leven van studenten is vol van avontuur. Elke vrijdag trekken honderden aankomende academici de wijde wereld in. Stinkend naar verschraald bier, belegen frituurvet en rugzakken vol vieze kleren, bezetten ze de toch al krap bemeten rijtuigen van de NS. Op weg naar woeste heidevelden in Drenthe, vervaarlijk stormende wateren in Zeeland of desolate laagvlaktes in Groningen.
Maar dat is op vrijdag. Ook door de week vertrekt er nogal eens een student richting ruraal gebied. Om een paar maanden - met een door pa en ma ingepakte koffer, een vliegticket van het International Office en een beurs van de EU - op een onrustige campusuniversiteit in een link Europees land te gaan wonen.
Er zijn zelfs studenten die Europa durven te verlaten. Met een VSB-beurs van vijftienduizend gulden reizen ze naar Indonesië. Via Philips regelen ze een stage in Singapore. Een subsidie van de Netherland-America Foundation (12.500 dollar) brengt ze een halfjaar naar Amerika. De onzekerheid van een volstrekt nieuwe wereld tegemoet.
Maar dat is allemaal nog niet genoeg, zo bleek tijdens het 'ontbijt met de rector' afgelopen woensdagmorgen. Het komt nog te vaak voor dat er geen specifieke, uitgewerkte regelingen zijn voor studenten die in een willekeurig buitenland willen studeren of stagelopen. En om daar verandering in te brengen moet de UT meer subsidies, meer coördinatoren, meer programma's en extra flesjes wasverzachter beschikbaar stellen.
Maar begint de echte buitenlandse reis niet 's morgens vroeg op het postkantoor met het inleveren van je OV-kaart en het stopzetten van je studiebeurs. Zodat je niet gehinderd door enige regel naar de haven van Rotterdam kunt liften. Om daar aan te monsteren op het eerste de beste vrachtschip met een moeilijke naam en een verre bestemming. En dan maar afwachten waar je de volgende dag, de volgende maand of de volgende week wakker wordt.
