Op 11 november 1999 is op 86-jarige leeftijd schaakgrootmeester Lodewijk Prins overleden. Gedurende vele jaren na de Tweede Wereldoorlog was hij na Max Euwe de sterkste schaker van Nederland. In 1965 werd hij kampioen van Nederland. Prins kwam van 1931 tot eind 1993 uit op vele sterk bezette internationale toernooien, waar hij vele prijzen won. Hij speelde maar liefst 32 jaar ononderbroken voor het Nederlandse viertal op de olympiades.
Hierna kreeg hij ook bekendheid als organisator van diverse grote toernooien, als FIDE-arbiter (ondermeer bij de beroemde match om het wereldkampioenschap tussen Kortsjnoi en Karpov), als columnist en schreef hij ongeveer twintig schaakboeken.
Lodewijk Prins was erelid van schaakvereniging Drienerlo. In de periode dat hij aan de faculteit Toegepaste Wiskunde werkte (tot 1984), speelde hij voor schaakvereniging Drienerlo, waar hij met plezier en veel inzet het eerste bord verdedigde. In 1975 werd onder zijn leiding de KNSB-beker gewonnen.
namens SV Drienerlo,
