Benayad studeerde werktuigbouwkunde, eerst aan de MTS, daarna aan de HTS. De studie leerde hem veel over techniek, maar weinig over vaardigheden. Daarom besloot hij in 1994 aan de UT Technische Bedrijfskunde (TBK) te gaan studeren, naast zijn baan als plaatsvervangend hoofd bij de Centrale Studentenadministratie. Onlangs solliciteerde hij met succes naar de positie van studentendecaan, als opvolger van Ab Gellekink, die hoofd van de dienst Studentenzaken (DSZ) geworden is. DSZ ressorteert net als de studentendecaan onder de nieuwe dienst DISC.
Wat doet een studentendecaan eigenlijk?
'Een studentendecaan staat de student met raad en daad bij. Dit is een breed begrip, maar het werkveld is ook heel erg breed. De studenten die bij de decaan aankloppen, komen met van alles en nog wat. Daarnaast vind ik dat de studentendecaan de vrijheid heeft -en anders moet nemen- om de UT in te kijken en verbeteringen aan te brengen.'
Doet de studentendecaan dit dan ook vanuit een studentenperspectief?
'Ik denk dat er een evenwicht moet zijn tussen het belang van de student en het belang van de instelling. Wat ik zou doen als de belangen zouden conflicteren, zal ik per situatie afwegen.'
Waar bestaat je takenpakket uit?
'Ik ga me onder andere bezig houden met de toelating van buitenlandse studenten. Per jaar krijgt de UT 1500 aanvragen van over de hele wereld binnen. Van die 1500 aanvragen stromen er uiteindelijk maar 5 studenten in. Hier willen we verandering in aanbrengen.
'Mijn belangrijkste aandachtsgebied wordt de wet op de studiefinanciering. Ik zal de hele wet moeten leren kennen en op de hoogte zijn van alle implicaties die de wet voor studenten kan hebben.
'En ja, ik moet nog afstuderen. M'n vakken heb ik afgerond, maar m'n scriptie nog niet. Ik heb keiharde afspraken gemaakt om de studie dit studiejaar af te ronden. Dat moet, want voor de positie van studentendecaan is een academische titel vereist.'
Blik 'es tien jaar vooruit, wat je loopbaan betreft.
'Ik heb grote ambities. Altijd al gehad. Voor mij is the sky the limit. Ik denk wel dat ik met gemak vijf tot tien jaar studentendecaan kan zijn. Dit is een functie waar ik m'n ei in kwijt kan. Met het brede takenpakket kan je alle kanten op. Ik heb een hele sterke drive om mensen te helpen. Dat komt hier goed tot z'n recht. Daarna wil ik iets leidinggevends gaan doen.'
Dus je toekomst ligt wel aan de UT?
'Als er zich iets anders aandient, zal ik dat zeker serieus overwegen. Maar voor nu denk ik dat mijn toekomst binnen de UT ligt. Ik denk dat ik pas bij de UT weg ga na één of twee termijnen als rector magnificus.'
Rector magnificus?
Ja, ik aas op de plek van Van Vught. Ik ambieer dat ambt. Ik denk dat ik dat aankan. Op het moment nog niet, omdat ik bepaalde persoonlijke kwaliteiten en eigenschappen nog niet voldoende ontwikkeld heb, maar over vijftien jaar zou ik het zeker willen en kunnen. Daarnaast zou ik het heel erg goed vinden als er een allochtoon op die plek komt. Ik mis aan de UT emancipatiebeleid op het gebied van de klassieke minderheden.'
En daarom wil je rector worden?
'Nee, m'n huidskleur of afkomst hebben m'n ambitieniveau niet bepaald. Ik neem het natuurlijk wel mee. De boodschap die met een allochtoon als rector de wereld in wordt geholpen is noodzakelijk en belangrijk. Niet voor mezelf, maar simpelweg naar buiten toe. Ik heb een ijzersterk zelfvertrouwen. Sommige mensen verwarren mijn zelfverzekerdheid met arrogantie, maar ik denk gewoon dat ik het aankan, en ambieer het ambt daarom. Dat er een allochtoon op die positie terecht zou komen is dan mooi meegenomen, maar is zeker niet het hoofddoel.'
Ik proef enige verontwaardiging over het emancipatiebeleid, klopt dat?
'Nee, het is een gemis, geen verontwaardiging. Ik heb het gevoel dat emancipatiebeleid aan de UT erbij gedaan wordt. Emancipatie, overigens van alle minderheden, verdient meer. De UT kan beter dan dit.'
Ga je je daar als studentendecaan mee bezig houden?
'Misschien. Dat weet ik nog niet. M'n bureau ligt helemaal vol met papier. Het enige wat ik aan het doen ben is dan ook lezen, lezen en lezen. Ik zit er nu nog niet goed genoeg in. Of emancipatie in mijn tekenpakket past weet ik nog niet.'
Welke vraag ben ik vergeten te stellen?
'Ehhh.... Of het uitzicht bevalt?'
En, bevalt het?
'Ja, het bevalt. Al had ik natuurlijk liever een raam gehad dat uitkeek over de hele campus, waar ik alle studenten kon zien fietsen. Ook figuurlijk bevalt het. Ik zie voldoende groeimogelijkheden in allerlei richtingen. In die zin is het uitzicht veelbelovend en bevredigend.'
Said Benayad
