Het werk van Cornelius Rogge (1932) gaat over tijd. Over wat tijd met ons en met de wereld doet. Rogge is eigenlijk een vierdimensionale beeldhouwer. Hoewel de tent in eerste instantie drie dimensionaal is, betrekt Rogge expliciet de vierde dimensie (tijd) erbij. De tijd maakt het werk af, brengt het in verval. En daar gaat het Rogge om: de vergankelijkheid. Met de hier getoonde tent refereert Rogge naar zijn tentenproject (1975) in het Kröller-Müller museum, waarmee hij destijds bekendheid verwierf. Een prachtige fotoserie toont overtuigend de metamorfose en het verval van de tenten. Of Rogge's gehele oeuvre net zo overtuigd is kan men tot 7 november in Rijksmuseum Twente beoordelen.
Niet iedereen blijkt even enthousiast. Tijdens het bekijken van een zilveren tafel met wulpse rondingen laat een bezoeker zich ontvallen: 'Nou, die man kan goed met de figuurzaag overweg!' In een andere zaal waar een groot zwaard op vier stalen wielen rust ergert hij zich nogmaals: 'Dit blijft toch steken in flauwe anekdotes en clichés?!' Opmerkelijk genoeg klopt deze observatie met wat de kunstenaar zelf over zijn werk zegt. Rogge maakt namelijk bewust gebruik van banale en overbekende motieven: 'Ik ben nooit op zoek naar iets nieuws, mij overkomt het cliché. Maar de clichématige drager wordt de drager van grensverlegging.' Of Rogge ondanks, of juist dankzij, het gebruik van clichés grensverleggend is moet ieder voor zich uitmaken.
Er is echter een probleem: de tentoonstelling boeit niet. Vroeg of laat verslapt de aandacht. Ook al gebruikt Rogge zeer uiteenlopende materialen zoals hout, gietijzer, canvas, chroom, papiermaché en zand; dit voorkomt niet dat de meeste sculpturen eenzelfde grauwheid krijgen. Nergens valt een opgewekt moment, een kleur te bespeuren. Het is een en al gesomber. Nergens een sprankje humor of relativering. Door deze eenzijdigheid verliest Rogge zijn overtuigingskracht èn de aandacht van de kijker. Na bijna tachtig Rogge's is het een genot om één Appel te mogen bekijken. Een bonte Appel die de dorst naar kleuren stilt. Of wat te denken van de Picasso - Fumeur et Amour (1969) - die het museum onlangs in bruikleen kreeg? Een dijk van een doek! Prachtige kleuren tonen een man dieeen pijp rookt, vergezeld van Cupido. Picasso moet zich met een wand behelpen, terwijl Rogge negen zalen en een complete tuin tot zijn beschikking heeft. Het ligt voor de hand te denken dat Rogge een grotere indruk achterlaten zal laten. Dat is onjuist. Die ene Picasso verslaat met gemak negen zalen vol Rogge. Picasso blijft op je netvlies staan, Rogge niet.
De overzichtsexpositie van Cornelius Rogge is tot 7 november te zien. De Picasso is voor onbepaalde tijd in bruikleen van het museum. Rijksmuseum Twenthe, Lasondersingel 129-131, Enschede. Openingstijden: dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00u. Prijs: f7,50/f5 (CJP, E-pas), MJK gratis.
