Over en sluiten, column

| Redactie

De aandoenlijke mens die harder in zijn telefoon gaat praten naarmate zijn gesprekspartner verder weg is, heeft een e-mailbroertje gekregen. Wij ontvingen onlangs via de posterijen een brief die als volgt aanhief: 'In antwoord op uw e-mailbericht schrijf ik u...' Dat waarderen wij, terugmailen met pen, papier en postzegel. Dat valt in de categorie autorijden in een T-Ford met pilotenhelm en windbril.

Telepatica

Nee, communiceer dan eens met een telematicaprofessor! Je hebt hem genterviewd en vóór publicatie wil hij de tekst nog even inzien. Lastig, altijd lastig. Zeker als blijkt dat de man vier dagen per week in Groningen werkt, en juist nu in het buitenland zit.

Maar afspraak is afspraak.

Tekst e-mailen naar secretaresse, faxje d'r achteraan. Zwetend op en neder rennen. Kan nooit goed gaan natuurlijk. Opbellen naar Groningen, 06-nummer van prof scoren, desnoods uit vergadering laten roepen en tekst aan hem voorlezen. Mobieltje gaat warempel over, hooggeleerde neemt nog op ook. 'Hoi', klinkt het kristalhelder, 'ik heb je tekst zojuist gelezen.' Tovenarij. Prof feliciteren met de snelheid van het licht. De telematica, die kan wat.

Een tijdje terug berichtte de krant dat er in Amerika een verlamde meneer woont die alleen met zijn ogen kan draaien, maar niettemin graag mag internetten. Wetenschappers stopten sensoren en een chipje in zijn hoofd, waarmee de man met zijn ogen de cursor over zijn beeldscherm kan kijken. Die kant gaan we op. Prognose: over twintig jaar worden de amandelen van onze kinderen geknipt en bouwt Ben (of Libertel of Hi) tegelijkertijd een personel telefooncentrale in. Even Apeldoorn bellen, denk zo'n kind als het wakker wordt, en z'n schedelchip begint het nummer nog te bliepen ook. Binnen de kortste keren verandert telematica in telepatica.

Niveauverschil?

Albertjan Peters, collegevoorzitter van de Hogeschool Enschede briest door de autotelefoon tegen Frans van Vught, rector van de Universiteit Twente: 'Dus jij vindt mij dom?'

Dat naar aanleiding van een ingezonden brief in de Volkskrant waarin Van Vught vurig voor een strikte scheiding tussen hbo en wo pleit: omdat hij vindt dat erkenning van niveauverschillen noodzakelijk is. En de daaropvolgende ruzie die publiekelijk in De Twentsche Courant Tubantia wordt uitgevochten.

'Nou, dom, dom is een groot woord Albertjan, maar volgens mij heb je het niet helemaal goed begrepen.'

'Ga toch weg met je academische prietpraat man. Als jij schrijft 'jammer voor de statusaspiraties van sommigen in het hbo' dan weet ik toch genoeg.'

'Wacht even Albertjan, ik zal het je nog één keertje uitleggen...'

'Ik hoef jou uitleg niet Frans, je vindt ons gewoon onnozel, zwakhoofdig, hersenloos, niet snugger. En daar bedank ik dus voor. Voor dat stigma.'

'Albertjan! Luister nou! Hogescholen leiden op voor een beroep. Universiteiten koppelen beroepsvoorbereiding aan wetenschappelijke oriëntatie. Ik bedoel: die onderzoekspoot van jouw stelt vergeleken met die van mij niet zoveel voor hoor.'

'Ik voel ik mij in mijn intelligentie aangetast! Alsof wij te achterlijk zijn om onderzoek te doen...'

'Nee Albertjan, dat is niet achterlijk Albertjan, of dom, of niet zonozel, zwakhoofdig, niet snugger of hersenloos. Dat is, ja hoe zal ik het zeggen, dat is gewoon, ik weet niet precies, dat is: anders slim.'

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.