De 'lullo' is zo populair dat hij de Van Dale moeiteloos heeft gehaald. Enkele jaren geleden werd het begrip geïntroduceerd door de makers van Jiskefet en inmiddels is het niet meer weg te denken uit de woordenschat van iedere, zichzelf respecterende, corpsbal.
Lullo voldoet aan de eisen die de redactie van het Groot Woordenboek der Nederlandse Taal aan nieuwe woorden stelt. Zo'n woord moet minstens drie jaar oud zijn en deel uitmaken van het algehele taalgebruik. Om te bepalen hoe die 'actuele taalwerkelijkheid' er nu precies uitziet, worstelen de redacteuren zich door stapels kranten en tientallen literaire boeken.
'We lezen ook universiteitskranten', vertelt hoofdredacteur Ton den Boon desgevraagd. 'Maar als we een nieuw woord opnemen, moet dat eveneens in de landelijke kranten hebben gestaan.' Zeven jaar geleden ontdekte Den Boon het woord 'tempobeurs' in het Utrechtse universiteitsblad. Hij besloot het woord niet op te nemen. Want tempobeurs had nog niet in de Volkskrant of het NRC gestaan. 'Achteraf gezien een misser', erkent de hoofdredacteur. 'Maar dat hebben we nu goed gemaakt. Tempobeurs staat vermeld, net als prestatiebeurs.'
Sommige woorden die gemeengoed zijn in het hoger onderwijs, hebben de dikke Van Dale echter niet gehaald. Bijvoorbeeld omdat ze zijn afgeleid van werkwoorden. Omzwaaier komt van omzwaaien, en studiestaker komt van staken. 'Het werkwoord omzwaaien staat wel vermeld', aldus Den Boon. 'Met een voorbeeldzin over iemand die omzwaait van een rechtenstudie naar theologie.'
Het begrip 'Zalmsnip', tegenwoordig ook voor studenten interessant, ontbreekt eveneens in het grote woordenboek. 'Zo'n uitdrukking valt of staat met de betreffende bewindsman', aldus de hoofdredacteur. 'Enkele jaren geleden had je 'het kwartje van Kok'. Daar hoor je nu niemand meer over. Alleen 'Melkertbanen' hebben we opgenomen. Dat begrip houdt nog wel even stand.'
Af en toe lijkt het erop dat de redacteuren enkele belangrijke ontwikkelingen in onderwijsland hebben gemist. 'Probleemgestuurd onderwijs', toch al geruime tijd in zwang, ontbreekt in de dertiende editie. 'Het staat er inderdaad niet in', verontschuldigt Den Boon zich. 'Maar ik kom het woord de laatste tijd erg vaak in allerlei kranten tegen. Misschien is het een goed idee voor de volgende editie. Ik zal het meteen even noteren.'
