Is Van Wijnbergen te ver gegaan met zijn uitspraken op een volgens hem interne bijeenkomst bij een belasting- en adviesburo?
'De bijeenkomst was misschien intern maar dat geldt slechts voor een deel als excuus. De mooie tintjes moeten we er toch een beetje afhalen. Stel, dat ik als stafmedewerker van de UT wordt uitgenodigd bij de Rotary Club in Tubbergen. Daar kan ik natuurlijk niet gaan beweren dat onze rector achterlijke plannen over major en minor voorstelt. Van Wijnbergen is voor mijn gevoel niet altijd even handig geweest, en heeft eigenhandig problemen gecreëerd.
'De chemie die Van Wijnbergen met minister Wijers had, bleek niet overdraagbaar op minister Jorritsma. Ik kan me voorstellen dat ze regelmatig het gevoel heeft gehad dat ze voor de voeten werd gelopen.'
Maar ja ... vertrek is meteen zo'n zware stap.
'Dat hij zelf opstapt, vind ik werkelijk zeer chique van Van Wijnbergen. Hij krijgt geen gouden handdruk of zoiets, en zegt gewoon dat de kans groot is dat hij over een jaar ergens anders een baan kan krijgen. Wel blijft hij voor een bepaalde periode nog actief als adviseur van de minister.
'Met zijn vertrek geeft hij niet zozeer toe dat hij de schuld van alles is. Wel zegt hij dat door alles wat gebeurd is, de minister in de knoop is gekomen en daardoor niet meer vrijuit kan functioneren. Dat er een kabinetscrisis moet komen vanwege een ambtenaar vindt Van Wijnbergen te ver gaan. Met zijn vrijwillige vertrek wil hij niet minder dan het landsbelang dienen.'
Wat verliest Nederland met het vertrek van Van Wijnbergen?
'Als hoogleraar heeft hij een zeer vooraanstaande intellectuele inbreng. Bovendien heeft hij ervaring in uiteenlopende buitenlandse kwesties opgedaan. Hij is niet gemakkelijk te vervangen.
'Het is misschien betwistbaar in hoeverre Van Wijnbergen zijn gedachten publiekelijk heeft moeten uiten, maar de inhoud van zijn beweringen lagen altijd op zijn vakgebied. De kritiek op het kabinet was niet zozeer politiek beladen, maar had betrekking op technisch-economische zaken. Maar die liggen natuurlijk altijd gevoelig. En in Den Haag niet zelden overgevoelig.'
