Als werknemer van de UT wordt er vandaag de dag steeds meer van je verwacht. De reden hiervan kan zijn dat we tegenwoordig boven elke functie ook wel een manager hebben staan die ons allerlei informatie toespeelt waar we vroeger geen weet van hadden. Desalniettemin werd er vorig jaar weer eens een oud plan uit de koelkast gehaald, want commissies die stilzitten worden op den duur opgeheven. En dat moet vooral hier ten alle tijde voorkomen worden. We zouden weer eens gaan clusteren en dus konden de dames van de kantine de koffie-zetapparaten weer op volle toeren laten draaien want er moet dan weer vergaderd worden dat het een lieve lust is.
De medezeggenschapsorganen werden opeens ook wakker geschud en zagen zich al in de beklaagdenbank zitten bij het CvB. Fantastisch toch al die ophef over een zaak die al jaren speelt en dan weer niet speelt, maar die iedereen hier wel wakker houdt. Precies 42 vergaderingen verder, plus een flink pak overheidsgeld staat er ineens iemand op en realiseert zich dat het misschien toch beter is om alles bij het oude te laten. De groep wijze mannen knikt instemmend ja. Er is echter wel één maar, want hoe verkoop je dit aan je personeel: elke faculteit was min of meer al uitgehuwelijkt en nu was de scheiding er alweer door. Als je zoveel wijsheid bij elkaar hebt zitten, kun je dus maar beter niet naar buiten komen.
Gelukkig is er dan altijd wel iemand die meedenkt met het leed van een ander en al snel was er dan ook weer een 'nieuw' plan geboren: we gaan iets nieuws beginnen, we gaan kantelen.......
Ja, wat moet je als werknemer dan nog zeggen. Een universiteit die graag naar buiten wil uitstralen een ondernemende universiteit te zijn, maar het spoor intussen volledig bijster is. Waar bij elke ondernemer werknemers gelokt worden met mooie toekomstvooruitzichten houden we hier de werknemer continu onder hoogspanning.
Toch vreemd dat zelfs niet te overziene advertenties in de grote dagbladen niet die mensen naar de universiteit haalt die we hier zo graag zouden willen hebben.
Wellicht staat er in de toekomst nog wel eens een wijze werknemer op tijdens het flink gekorte personeelsuitje, die zegt: vroeger was alles toch wel beter. En ik, ik huil zachtjes met de man mee.....
Edward Borggreve
