De Pakkerij, sociëteit Flux, een donderdagavond in juni. Een lange tafel in het midden van de bescheiden borrelruimte van christelijke studentengezelligheidsvereniging Alpha. Eromheen de voltallige besturen van VGST, RSK, Agapè en de gastheer zelf. Koffie en een puntje kruimelvlaai, want er valt wat te vieren. Na twee jaar vergaderen staan de vier christelijke studentenverenigingen op het randje van wat zij zelf zien als een doorbraak.
'Heeft iedereen koffie?' Alphavoorzitter Johan Hemssens kucht even voor hij de vergadering opent. Hij gaat voor in een gebed, gevolgd door zijn drie collega-voorzitters. Met geloken ogen luistert het gezelschap naar de vier dankbetuigingen, die qua lengte, inhoud en stijl steeds een nuance van elkaar verschillen. Als je tenminste goed oplet, als buitenstaander. De spanning tussen nuances en verwantschap, daar draait het vanavond om. De leden van de vier verenigingen - tezamen een groep van bijna driehonderdvijftig studenten - mogen dan voor de buitenwacht allemaal hetzelfde geloven, onderling bestaan er aanmerkelijke verschillen, vinden zij zelf. Dat zal ook na deze ontmoeting zo blijven, weten de aanwezigen. Toch is er veel dat de vier verenigingen bindt.
Vandaar het Christelijk Overleg Orgaan Studenten Enschede, een 'broederverband' waarin de vier verenigingen zullen gaan samenwerken. 'Opdat zij één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt', aldus de woorden van Jezus in Johannes 17:21. Precies zo staan ze in het handvest dat vanavond ondertekend wordt.
Samen op weg dus, zou je zeggen, naar analogie van de nu al veertig jaar durende lijmpogingen in de protestantse kerkelijke wereld, die sinds de vorige eeuw gekenmerkt wordt door scheuring en afsplitsing. De eerste 'afscheiding' vond plaats in 1843. De gelovigen die tegenwoordig de gezamenlijke gereformeerde kerken vormen, verlieten destijds de Nederlands Hervormde Kerk wegens onvrede over de in hun ogen losse, onzuivere leer van de hervormden.
Het bleek een kiezel op de ruit. Honderdvijftig jaar later biedt de protestantse gemeenschap een bont tableau van stromingen, richtingen en kerken. En dat zie je terug in het Enschedese christelijke studentenleven. Zo biedt Agepè onderdak aan evangelische studenten die hun boodschap willen verbreiden, terwijl RSK (Reformatorische Studentenkring) zich primair richt op bijbelstudie binnen besloten kring. Dat laatste geldt ook voor VGST, de vereniging voor vrijgemaakt gereformeerde studenten, zij het met weer andere uitgangspunten.
De verenigingen zien echter weinig overeenkomsten tussen Choose en het streven van hun moederkerken. 'Wij zijn nooit één vereniging geweest', stelt Kim Visser, bestuurslid van Agepè, 'dus valt er ook weinig te lijmen. Ik vind Choose een uitstekend initiatief, begrijp me niet verkeerd, samenwerken is leuk en nodig. Maar ik ben blij dat er vier verschillende verenigingen bestaan. We hebben het namelijk over vier verschillende soorten mensen.'
Bram Rosenbrand, ab-actis van VGST, is het daar roerend mee eens. 'Wijzien Choose als een gelegenheid om andersdenkende gelovigen te leren kennen. Dat kan heel inspirerend werken. GSTV houdt al een jaar lang de eerste donderdag van de maand 'open soos' voor de broederverenigingen. Dat neemt niet weg dat we het geloof anders benaderen dan bijvoorbeeld de leden van Agepè. Dat zijn in onze ogen toch zingers en handenklappers. VGST is een stuk minder vrolijk.'
Visser begrijpt wat Rosenbrand bedoelt. 'Wij zijn moderner. In onze kerkdiensten moet je niet vreemd opkijken van een drumstel en een elektrische gitaar. Er staat nergens in de bijbel dat je een psalm alleen mag zingen onder begeleiding van een kerkorgel. Agapè is Grieks voor de liefde van God. Die willen wij uitdragen, in praktijk brengen in ons dagelijse leven.' Volgens Rosenbrand ligt de nadruk bij VGST meer op intellectuele vorming. 'Kennis van de bijbel en de belijdenissen staat bij ons voorop', legt hij uit. 'De leden oefenen zich in het discussiëren aan de hand de formulieren van enigheid, de Belijdenis, de Catechismus en de Leerregels van de Dordtse Synode. Dat zijn op thema gegroepeerde bijbelpassages waardoor in de 16de eeuw een rode draad is getrokken. Dat heeft onweerlegbare waarheden opgeleverd.'
Die orthodoxe degelijkheid vertaalt zich in de verenigingscultuur. VGST, 110 leden groot, heeft een traditioneel en gesloten karakter. Als enige vereniging in Enschede spreekt ze frank en vrij over groentijd en feuten. Leden spreken elkaar aan met 'amice', lopen in jasje-dasje, en doen invallen bij andere vrijgemaakt gereformeerde verenigingen in het land. Studentikozer dan Alpha - misschien zelfs dan Audentis, hoewel dronkenschap bij VGST niet voorkomt -, maar zonder eigen sociëteit.
'Tja', zegt Rosenbrand, 'de Pakkerij was er ineens. Maar Alpha past daar ook beter, omdat ze opener is. Bij Alpha staat het gezelligheidsaspect voorop, bij ons niet. Bij GVST kun je terecht voor discussie over andersdenkenden als Sartre, Nietzsche, en laatst nog Hannah Arendt. Anderzijds brengen we ook ieder jaar een bralaubade aan burgemeester Mans.'
Volgens RSK-voorzitter Arjanne Schulenburg biedt Choose een interessante schaalvergroting. 'Weinig sprekers nemen de moeite om helemaal naar Enschede te komen voor een gehoor van amper vijftig man. In Choose-verband zijn het er al snel driehonderdvijftig. Dat scheelt nogal. Samen staan we een stuk sterker.' De eerste redenaar is al geboekt. Otto de Bruine, presentator van het EO-programma Omega, zal de gezamelijke christelijke studenten van Enschede op 30 september toespreken over bovennatuurlijke verschijnselen. Nog lang moeten vergaderen over die keuze? 'Nee', zegt Schulenburg, 'daar waren we het snel over eens.'
