Mulder wordt ereprofessor in Rusland, de federatie waar het premierschap ongeveer net zoveel waard is als het trainersambt bij Real Madrid. Dus schrok onderwijskundige Martin Mulder even toen de uitreiking van zijn titel tot nader order bleek uitgesteld. 'Het Instituut voor Management en Economie heeft een jaarlijks verloop van negentig procent', zegt hij met een glimlachje. 'Je weet dus maar nooit.'
Maar de benoeming gaat gewoon door, heeft IME reeds bevestigd, en Mulder voelt zich 'zeer vereerd'. Ook belooft het instituut dat de banden met de Universiteit Twente zullen worden aangehaald. Een paar jaar geleden ondertekenden TO en IME al eens een intentieverklaring. Maar daar is volgens Mulder weinig uitgekomen.
Wat is het IME voor instituut?
'Nou, het fijne weet ik er niet van, om het je eerlijk te zeggen. Het is een door de Russische regering gesteund instituut dat managers, bedrijfskundigen, bestuurskundigen en economen opleidt. Ik ben er een keer geweest in het kader van die samenwerkingsovereenkomst. De staf heeft me toen hartelijk ontvangen, en we hebben een heleboel plannen gemaakt. TO en IME zouden studenten gaan uitwisselen, ze waren zeer geïnteresseerd in teleleren. Russische managers zouden naar onze masteropleiding komen.'
Maar daar is dus niets van terecht gekomen?
'Eigenlijk niet nee. Dat lijkt een beetje raar, maar dat heeft waarschijnlijk alles te maken met de instabiele economische en politieke situatie in Rusland. Destijds vertelden ze me al hoe dramatisch hoog het verloop aan het IME was. Een Russische wetenschapper vertrekt als hij elders tien roebel meer kan verdienen. Het contact liep destijds via een vriendelijke meneer van het beleidsbureau die snel daarna weg is gegaan. Ik vrees dat door dat soort zaken de goede voornemens in het water zijn gevallen.
'Maar er komt nu schot in de zaak. De rector van IME, Gnevko - die zat er toen ook al - heeft me geschreven dat mijn benoeming een aanleiding vormt om de samenwerking nu echt gestalte te gaan geven. En dat is natuurlijk interessant.'
Wordt die samenwerking niet eerder ontwikkelingshulp, of valt dat mee?
'Ik denk niet dat het meevalt - maar dat is niet erg. Ze hebben me gevraagd vanwege mijn kennis op het gebied van post-initieel onderwijs, human resource development, zeg maar het complete leertraject dat buiten de reguliere scholing valt. De kwaliteit en inrichting van bedrijfsopleidingen, life long learning-modellen, bijscholing en specialisatie van professionals - zo kun je mijn onderzoeksterrein hier in Twente samenvatten. Op dat gebied hebben ze in Rusland nog bijna niets. Hun initieel onderwijs (basis-, middelbaar, mbo, hbo en universitair, red.) is heel degelijk, sterk ontwikkeld, dat wel. Maar kom niet om een leadership-cursus voor senior-managers. Dat bestaat gewoon niet.
'TO vindt het interessant om die lacune op te vullen, of althans daar aanmee te werken. Het aardige is dat we westerse theorieën en modellen gaan implementeren in een geheel andere cultuur. Dat vind ik een uitdaging. De culturele bias van je visie komt bijvoorbeeld aan het licht.'
'Een ander belangrijk aspect is de markt. Wij willen graag jonge Russische managers naar onze masteropleiding halen, die kunnen we goed gebruiken. Je boort een heel nieuw marktsegment aan op die manier.'
Dat wordt geregeld op en neer naar St. Petersburg?
Mulder, lachend: 'Dat hoop ik eerlijk gezegd niet, nee. Ik word ereprofessor, het kan niet de bedoeling zijn dat ik werkelijk ga doceren. Eens per jaar een lezing houden, dat lijkt me leuk. Het is niet naast de deur natuurlijk. In de fax met het benoemingsnieuws staat ook dat ik een zetel krijg in de board of trusties. We zullen zien wat dat te betekenen heeft. Ook willen ze me in de redactie van het managementvakblad dat IME uitgeeft. Ik hoop maar dat de voertaal Engels is.'
Tot slot een vraag voor de vakman: wat vindt Martin Mulder van het HRD-beleid van de Universiteit Twente?
'Tja. Laat ik beginnen te zeggen dat ik het nieuwe HRM-beleid van Horsch (hoofd P&O, red.) - human resource management dus hè, niet de development - zeer interessant vindt. De HRD-component vind ik minder geslaagd. Die is mij momenteel te reactief. De werknemer - dat geldt zeker voor het ondersteunend personeel - moet zelf nog te veel moeite doen om scholing te krijgen. Je moet zelf uitvinden wat mogelijk is, wat je überhaupt wil, zelf op de chef af stappen, er zelf voor zorgen dat die geld en tijd vrijpraat. Dat zou een stuk actiever kunnen vanuit de UT. Loopbaanbegeleiding heet dat.'
Prof. dr. Martin Mulder
(foto Arjan Reef)
