Ir. Erwin Schrijver (25) doet precies wat de leek van een aio bij Werktuigbouwkunde verwacht: hij maakt een robot. En ja, de werkelijkheid ligt zoals altijd genuanceerder. Schrijver studeerde electrotechniek, is formeel in dienst van het interfacultaire Drebbelinstituut voor regeltechniek (EL, TW, WB, INF), en maakt niet zozeer de robot zelf als wel het besturingsprogramma ervoor.
'Dat is met name een wiskundig verhaal', zegt hij. 'De robot moet gaan lassen met laserlicht en daarbij wendbaar zijn in de driedimensionale ruimte. De laserkop moet zich zeer nauwkeurig langs de te lassen naden kunnen bewegen. Tot dusver stuurde men lasarmen met apart geprogrammeerde motors aan: een wiskundig model voor de verticale bewegingen, een model voor de horizontale bewegingen in de lengte, én een model voor horizontale bewegingen in de breedte. Op zichzelf werkt dat heel goed, totdat een grotere nauwkeurigheid gevraagd wordt - zoals bij het lassen met een laser.'
Schrijver: 'Wat bij die conventionele, lineaire manier van aansturen verontachtzaamd wordt, is dat in zo'n arm - net als in je eigen arm - via de gewrichten elke beweging in welke richting dan ook invloed heeft op het gehele systeem. Er werken naar alle kanten krachten in zo'n arm. Als je die wiskundig doorrekent - en dat kan - wordt het mogelijk de robot veel exacter, veel preciezer aan te sturen. Daarvoor is een centraal, niet-lineair regelsysteem nodig. En dat ontwikkel ik.'
Motorische beweging met wiskundige precisie: zelfs in zijn vrije tijd houdt Schrijver zich ermee bezig, maar dan op de dansvloer. Met zijn vriendin beoefent hij het stijldansen. Binnenkort geven ze voor de aspirantleden van studentendansvereniging 4 happy feet een demonstratie. 'Een beetje ballroom, denk ik. Tango, quick step, Engelse wals, foxtrotje.'
