Een en ander blijkt uit het eindrapport van de visitatiecommissie die de kwaliteit keurde van zes opleidingen in de communicatiewetenschap, waarvan drie in Vlaanderen. De visitatiecommissie beperkte zich tot opleidingen in de sociaal-wetenschappelijke hoek; een aantal verwante studies aan de letterenfaculteiten bleef buiten beschouwing.
Communicatiewetenschap is een jong vak. Maar uit het feit dat men het er alom over eens is hoe een `standaard'-opleiding in dit vakgebied eruit ziet, maakt de commissie op dat het volwassen is geworden. Toch moet het vak doorgroeien, vindt zij. De meeste opleidingen spelen te weinig in op nieuwe ontwikkelingen.
De Twentse opleiding toegepaste communicatiewetenschap biedt 'onderwijs van niveau', vindt de commissie. In september 1998 is er een vernieuwd programma van start gegaan, voor het eerst met een eigen propedeuse, en dat ziet er veelbelovend uit. Misschien zijn de plannen zelfs 'te ambitieus', opperen de deskundigen. In het programma dat nog door ouderejaars wordt gevolgd, komt de kern van het vak te weinig aan de orde. Maar verder oogst
ook deze `oude' opleiding voornamelijk lof. De tentamens zijn 'van zeer goed niveau', de aandacht voor vaardigheden is 'in orde' en de computerfaciliteiten zijn zelfs 'uitstekend'. De commissie betreurt slechts dat de studie geen aparte stage kent, los van de afstudeeropdracht.
Tussen de Vlaamse en de Nederlandse opleidingen ontdekte de visitatiecommissie geen grote verschillen. De begeleiding van de studenten vond ze in Nederland 'veel schoolser'. Dat is opvallend, omdat het meeste Vlaamse hoger onderwijs juist bekend staat om zijn schoolse aanpak.
