De gevestigde orde in het lichte-vierroeien is gewaarschuwd. De boot die negen maanden geleden in Keulen op het WK nog tiende werd, voer afgelopen weekend in Hazewinkel naar een comfortabele derde plek, een prestatie die destijds door weinigen voor mogelijk werd gehouden. De Twente Vier, een lokaal en bijna particulier initiatief van roeicoach Robbert Jonkman, zou op eigen kracht toch moeilijk de sprong naar de echte top kunnen maken. Maar het gat lijkt inmiddels gedicht, en dat is knap. Sinds de lichte-vier-zonder een olympisch nummer is (Atlanta 1996), heeft zich in het voorheen rustige veld een verbeten concurrentieslag ontketend. De afgetekende progressie die de Twente Vier onder die omstandigheden boekt stemt hoopvol voor de komende olympische spelen.
Niettemin zal pas tijdens de regatta van Luzern duidelijk worden hoe ver Jeroen Spaans, Joris Trooster, Simon Kolkman, en slag Robert van der Vooren werkelijk zijn. Tijdens deze wereldbekerwedstrijd in juli verschijnen de lichte vieren van Australië en de Verenigde Staten aan de start, geduchte roeilanden die Hazewinkel dit weekend links lieten liggen. In Keulen maakte de Twente Vier nog geen schijn van kans tegen deze grootmachten.
Volgens Jonkman kan dat in Luzern wel eens anders uitpakken. Van de Amerikanen heeft de succesvolle clubcoach geen hoge pet op. 'Dat zijn over het algemeen krachtroeiers. Voor de absolute top moet je spierkracht en longinhoud paren aan techniek, en dat vergeten Amerikanen nog wel eens.' Dat geldt niet voor het vooralsnog ongenaakbare Denemarken.
De Deense kampioensboot vaart al vier jaar in dezelfde samenstelling. Afgezien van de onmiskenbare individuele klasse van Ebert, Poulsen, Ebbsen, en Feddersen, lijkt de hechtheid van dit kampioenskwartet het geheim van hun succes. Eenzelfde synergie lijkt in Jonkmans boot te ontstaan. In de series in Hazewinkel lieten de Twentse roeiers de Denen ruim achter zich, tijdens de finale gingen ze de eerste vijfhonderd meter aan kop.
Volgens insiders zit de schrik er in het lichte-viercircuit goed in. Men is beducht voor het Hollandse gevaar. Zelfs de Denen, gewoonlijk vrij zeker van hun zaak, voelen de hete adem van de Twente Vier. Tijdens de FISA Team Cup in Sevilla, een sprintwedstrijd februari dit jaar, versloegen Van der Vooren en de zijnen de Deense equipe, waarna de kampioenen verhaal kwamen halen: 'Hoe zijn jullie in zo korte tijd zoveel sneller geworden?'
Die progressie is de roeibond evenmin ontgaan en antwoordde na het succes in Hazewinkel met de toezegging voor een A-status. Dat betekent dat de KNRB de Twentse ploeg zal steunen voor uitzending naar Sydney. Daarvoor moet er wel 'doorgebekerd' worden. Eerst in Luzern, en daarna op het WK in Canada deze zomer. op beide toernooien is een finaleplaats vereist.
Twente Vier, hier op archiefplaat
