Een tijd geleden meldde mijn collega mij dat hij graag wat ruimer wou komen te zitten. Hij wilde een huis gaan kopen. Wij kwamen een hypothecaire lening overeen, waarover hij mij maandelijks 2000 gulden rente ging betalen. De grote baas meende echter dat door deze afspraak een inkomenskloof dreigde te ontstaan. De rijke werd rijker, de arme werd armer. Daarom merkte hij het rentebedrag aan als inkomen waarvoor mijn collega had gewerkt, maar dat door mij was opgestreken. En hij besloot dan ook dat niet mijn collega maar ik over dat bedrag inkomstenbelasting moest gaan betalen.
Ik had daar geen problemen mee. Ook al moest ik meer belasting gaan betalen, ik hield er altijd nog geld aan over. Maar mijn collega was helemaal in de wolken. Hij dacht dat hij door die hypotheekrenteaftrek maandelijks 1000 gulden extra van de baas kreeg uitbetaald. Een illusie die regelmatig door politici en economen wordt gevoed.
In de ogen van mijn collega zijn er twee manieren om extra geld van de grote baas te krijgen. Italiaan worden (maar dat zit hem niet in de genen), of een grote hypotheek afsluiten. Dat laatste, daar kan hij geen genoeg van krijgen. Onlangs nog kwam hij zich bij mij beklagen. Wij hadden indertijd een variabele rente afgesproken, en die was inmiddels zover gedaald dat hij nu 1000 gulden minder rente hoefde te betalen dan toen wij de hypotheek waren aangegaan. Zijn bezwaar was dat hij hierdoor 500 gulden minder van de baas kreeg. Ofwel, liever betaalde hij 1000 gulden extra rente dan 500 gulden extra belasting. Dus vroeg hij of ik het rentepercentage weer wou verdubbelen, maar dat leek mij niet correct.
Als mijn collega per se meer rente wilde betalen moest hij maar meer gaan lenen. Dat hoefde ik geen tweede maal te zeggen. Ogenblikkelijk kocht hij een dubbel zo grote woning met een dubbel zo grote hypotheek. Zijn enige winst lijkt mij dat hij nu tweemaal zoveel ramen mag lappen en tweemaal zoveel stof mag zuigen. De arme man slooft zich de blubber voor de renteaftrek. Maar de enigen die er financieel wijzer van worden zijn ik en - omdat ik inmiddels in een hogere tariefgroep zit dan mijn collega -de grote baas.
